Парайнайце вячку и яго дружынникау з аднаго боку и персанажау ттаутонау (не характеристика князя вячки)

Конь сталёвы, аўса не просіць,  а арэ і косіць. (трактар.) ходзіць полем з краю ў край,  рэжа чорны каравай. (трактар.) што гэта за машына,  што разам і жне і малоціць.  а ідзе —  ажно зямлю калоціць. (камбайн.) жалезны конь, у жываце агонь,  есці не просіць, а жне і косіць.  па полю ўлетку паўзе,  траву хутка грызе. (касілка.) не крот, а капае,  лап не мае,  а сеянае з зямлі  выкідае. (бульбакапалка.) гусь па вуліцы ідзе,  дзюбай вуліцу грызе. (экскаватар.) гудзе, як пчала, ляціць, як страла,  крыламі не махае, хто адгадае? (самалёт.) плыве ў прасторы,  ды не ў моры,  караблём завецца,  а ля зорак уецца. (касмічны карабель.) па тканаму мору жалезны карабель плыве,  мора пад ім шуміць, услед высыхае.  сам жа карабель тады кранецца,  як да сцяны прыпрэцца. (электрычны прас.) яна на яго злосна бурчэла,  кідала яго і вярцела.  яно ж пасля гэтага  . (пральная машына.) мае колы — ды не паравоз,  мае стужку, але не матрос.  музыкай частуе ён,  а (магнітафон.) я не чарапаха — робат,  але працаваць люблю,  я не слон, але ў свой хобат  3 дывана ўвесь пыл лаўлю. (пыласос.) праз палі, масты, лясы  ляцяць словы-галасы.  дзякуючы   кажуць тут, а чуюць там. (тэлефон.) пілавінне рассяваю  i ў час працы я спяваю.  лес заўжды мяне чакае,  адгадай, хто я такая? (піла.) коўдру, крупы, бохан хлеба – я ўмяшчаю ўсё, што трэба.  а сам еду на спіне.  хто я, ведаеш, ці не? (рукзак, заплечнік.) б'е яго спартсмен ракеткай,  ён не крыўдзіцца за гэта.  i ніколі ён не плача:   ні калі ляжыць ці скача. (тэнісны мяч.) залацісты і карысны,  вітамінавы, хоць рэзкі,  горкі густ мае ён.  калі чысціш - сьлёзы льеш.  (лук)      у гэтых жоўтых пірамідку  сотні зерняў апетытных.  (кукуруза)     

як шмат розных сэнсаў, значэнняў, эмоцый можа змяшчаць адно – адзінае слова! якой невычэрпнай, неспасціжнай сілай яно валодае! але толькі ад нас залежыць, у якое рэчышча накіраваць гэтую сілу. бо словам можна нанесці непапраўную шкоду, крыўду, выклікаць раздражненне і злосць або прынесці велізарную карысць, падарыць радасць і добры настрой.

кожны дзень мы маем зносіны з многімі людзьмі. але ці заўсёды мы задумваемся над тым, што менавіта мы гаворым, якія словы вымаўляем, што заключаецца ў нашых словах для іншага чалавека ? вядома ж, не заўсёды. усе мы схільныя моцнаму ўплыву настрою, самаадчування, тых ці іншых жыццёвых сітуацый і абставінаў. і бывае, што, размаўляючы з іншымі людзьмі і адказваючы на іх пытанні, звароты, мы кідаем ім у адказ першыя прыйшоўшыя на розум словы. слова, калі яно сказана, ужо не вернеш назад.

як часта бывае, што, зусім таго не , мы крыўдзім блізкіх і дарагіх нам людзей. i толькі таму, што з гарачкі сказалі нейкае грубае, непрыемнае, крыўднае слова. некалькі слоў – і разрываецца сяброўства, узнікае неразуменне, недавер, крыўда. « ды хіба я хацеў яго пакрыўдзіць ?   – здзіўляемся мы пасля. – я не гэта меў на ўвазе! » але час сышоў, словы сказаныя, і часта бывае ўжо шмат чаго не выправіць. «я не так выказаўся » , гэта значыць сказаў не тое слова – а ў суразмоўцы без усякай, здавалася б, на тое прычыны надоўга сапсаваўся настрой. мы пакрыўдзілі чалавека, ўсялілі ў яго душу сум, злосць, негатыўныя эмоцыі. а ці варта было ?

наколькі прыемна бывае сустрэць чалавека, які заўсёды настроены станоўча, ад якога заўсёды чуеш прыемныя, добрыя словы, як бы ні было сумна ў яго на душы, як бы ні хацелася яму ў гэты момант пабыць аднаму, пазбегнуць зносін. але ж усе мы жывем у грамадстве і павінны ўмець жыць і гаварыць прыгожа. напрыклад, мы прыйшлі ў госці да аднаго, а ў яго ў гэты момант нейкія непрыемнасці, ён усё роўна сябе адчувае ці ў яго проста дрэнны настрой. мы можам, вядома, знервавацца самі, разгарнуцца і сысці, пакінуўшы аднаго сам – насам са сваімі праблемамі. але можам – і павінны – паступіць па -іншаму.

мы можам падзяліць з ім яго клопаты, сказаць некалькі прыемных, бадзёрых слоў, спакойна абмеркаваць сітуацыю, якая склалася. у большасці выпадкаў ўжо гэтым мы вельмі дапаможам чалавеку. добрымі словамі можна парадаваць, прагнаць дрэнны настрой, развеяць сумнеў і няўпэўненасць. а радасць, падораная іншаму, ўдвая вяртаецца да нас саміх. і вось ужо больш за вясёлых, ветлых, шчаслівых людзей ! да тых, хто часцей кажа прыемныя, добрыя, добрыя словы, заўсёды цягнуцца навакольныя. у ветлых людзей нашмат больш сяброў – сапраўдных, гатовых у любы момант прыйсці на дапамогу, сказаць добрае адказнае слова, падтрымаць сябра і развеяць дрэнны настрой. такім людзям жывецца нашмат лягчэй, радасней, цікавей.

мы часта кажам адзін аднаму: «усяго добрага » , « поспехаў » , « дабра і шчасця». і гэта не простая праява ветлівасці, у гэтых словах мы выказваем сваю чалавечую сутнасць, уменне з разуменнем і па – добраму ставіцца да навакольных. вялікая добрая сіла заключана ў такіх словах, як «добры дзень», «добры вечр». прамаўляючы іх, мы ад усяго сэрца жадаем людзям здароўя і дабра. а значыць, чым часцей мы іх вымаўляем, тым больш радасці і дабрыні з’яўляецца вакол. добрыя і жывуць у душы таго, хто ўмее аддаваць сілы сваёй душы іншым людзям. мы кажам: «дзякуй»,«дзякую». дзякаваць – значыць рабіць дабро, дарыць карысць. і справа нават не ў тым, каб умець прамаўляць гэтыя словы ў патрэбны момант, а ў тым, каб рухамі самой душы адказваць на дабро, якое зрабілі табе іншыя людзі.

мне часта здаецца, што з дапамогай добрых, ветлівых, шчырых слоў можна было б пазбегнуць многіх непрыемных сітуацый у жыцці, прадухіліць драмы і трагедыі, зрабіць жыццё святлей, прыемней, прыгажэй і больш шчаслівы , калі б усе людзі на зямлі перад тым, як сказаць якое – небудзь рэзкае слова літаральна на некалькі секунд задумаліся – а апраўданне. ці гэтая рэзкасць, не прычыніць ці грубасць незаслужаную крыўду чалавеку? калі б кожны з нас часам ставіў на шалі хвіліннае задавальненне ад рэзкасці, здзеку, цынічных выказванняў і тыя наступствы, якія можа выклікаць такія паводзіны, то негатыўны ўплыў, якія акажа неабдуманая фраза на далейшыя адносіны з людзьмі, на ўнутраны стан – і суразмоўцы і сваё ўласнае, то вельмі многія непрыемныя і грубыя словы ніколі б не былі сказаны. таму кажыце людзі, кажыце самыя добрыя словы.