Характарыстыка чарнавуса з камедыи "хто смяецца апошним? "

Чарнавус- навуковец, прафесар. чарнавус працавіты. яго працавітасць мы бачым у тым ў што её стварыу рукапіс аб фасфарытах, удзельнічау у экспедыцыях па карысных выкапнях, выдау кнігу дзе знаходяцца карысныя выкапні, чытау у інстытутах лекцыі, пісау у газету для піянерау. чарнавус добры да людзей-ён не бачыу, што гарлахвацкі яго абдурыу, і адчувау яго сябрам. калі вера хацела і яму разабрацца у плётках, ён не дазволіу, таму что баяуся што і яе будуць таксама абвіняць у варожых справах.

Вобраз вітаўта намаляваны аўтарам з надзвычайным захапленнем і любоўю. іменна ў гэтым уладары гусоўскі ўбачыў увасабленне вайсковай магутнасці і дзяржаўнай велічы княства літоўскага. князь вітаўт паказаны ў паэме ў сваім паўсядзённым жыцці. у той час вельмі часта здаралася, што болыпае княства падпарадкоўвала сабе меншае. побач жа з вялікім княствам літоўскім знаходзіліся такія магутныя дзяржавы, як маскоўскае княства, польскае каралеўства, якія не былі таго, каб крыху пашырыць свае межы. а часам яшчэ і мангола-татары рабілі набегі. пры такіх абставінах князь і яго дружына павінны былі быць «сцяной», за якой хаваліся ў час небяспекі жыхары княства. разумеючы гэта, вітаўт старанна рыхтаваў сваю дружыну і княства да будучых войнаў: сам гартаваны, як меч на кавалдзе паходнай, вітаўт і знаць не хацеў сабе болыиага шчасця, чым гартаваныя ў бітвах бясстрашныя раці. князь не звяртаў ніякай увагі на паходжанне сваіх воінаў. для яго галоўным была доблесць кожнага дружынніка: ох, не любіў баязліўцаў і пестаў з магнатаў! будзь ты магнатам, але калі дрэйфіш у справе, лес незайздросны ў такога — пагарда дружыны. таксама вітаўт быў чулым, справядлівым, патрабавальным і жорсткім у адносінах да злачынцаў, хабарнікаў. усе гэтыя якасці неабходны ўладару, бо інакш просты чалавек не будзе бачыць мяжу паміж добрым і дрэнным. так, разумеючы, якое яго чакае пакаранне, разумны ніколі не пераступіць закон. аб вышэйадзначаных якасцях князя вітаўта мікола гусоўскі піша: строга і крута судзіў, і пры тым — справядлі прагнасць нажыцца пад варты закона, сквапнасць — загрзбці кавалак у бліжняга зрота — ён тыранічнымі сродкамі так пратараніў, што на вякі нават завод іх вывеўся ў княстве. кім бы. і чым бы ні быў ён пры іншых заслугах, нават за гэта адно я пяю яму славу. у сваей «песні пра зубра» мікола гусоўскі параўноўвае магутнасць зубра і веліч асобы князя вітаўта. аўтар адносіцца да знакамітага ўладара княства літоўскага з відавочнай сімпатыяй і вялікай пашанай.

жыу на белам свеце вадзяник,жыу ен на ьалоце и любиу размауляць,але людзи к яму не прыходзили,бо пугалися. тады вырашыу ен украсци дзиця и прывесци сабе на балота. дачакаушысь ночы выйшау вадзяник да вески, и падумау,навошта мне непаслухмянае дзиця? я украду добрае и паслухмянае. украу вадзяник дщяучынку малую,гадоу 10 . прывеу сабе на балота. а дзяучынка првчнулася и не спужалася,яна любила новыя знакомствы. вадзяник спытау яе,часу ты не пудаешся? а яна адказала-я цябе навучу добрым справам,хату тваю прыбяру,и оюдзи да цябе прыходзиць будуць,и я так сама,але ты за гэта мне адпусци. вадзяник згадзиуся,дзяучына зрабила тое,што абяцала. и прыходзили людзи кожны день да вадзянмка и з им чай пили. канец