Сочинить свою легенду про папороть кветку

Чалавек, якi здабыў кветку папарацi,  мог размаўляць з духамі памерлых людзей, лячыць хворых , зазіраць у будучыню і расказывать мінулае. менавiта ў купальскую ноч самотна, босым i распранутым, смелы чалавек мог выправiцца ў пушчу шукаць гэтую кветку. знайшоўшы яе, трэба было  заварыць гарбату з яе і выпіць.  гэтак жа на купалле дзяўчаты плятуць з травы вянкі і хаваюць іх у шафу, тады, лічылася, дзяўчына хутка выйдзе ўдала замуж.

матчына сэрца гатова ўсім ахвяраваць дзеля любага дзіцяці свайго.

у вну

1. (дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. пачатковая фор¬ма — дзіця.

3. агульны, адушаўлёны, канкрэтны.

4. ніякага роду, рознаскланяльны; ужыты у адзіночным ліку, родным склоне.

5. выконвае функцыю дапаўпення.

у школе

1. (дзеля) дзіцяці — назоўнік.

2. пачатковая форма — дзіця.

3. агульны, адушаўлёны.

4. ніякага роду, рознаскланяльны; ўжыты ў адзіночным ліку, родным склоне.

5. з’яўляецца дапаўненнем.

 

юнак быў старшым піянерважатым школы.

у вну

1. (быў) піянерважатым —  назоўнік.

2. пачатковая фор¬ма — піянерважаты.

3. агульны, адушаўлёны, канкрэтны.

4. мужчынскага роду, ад’ектыўнага скланення; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. выступае ў ролі іменнай часткі выказніка.

у школе

1. (быў) піянерважатым — назоўнік.

2. пачатковая форма — піянерважаты.

3. агульны, адушаўлёны.

4. мужчынскага роду, скланяецца як прыметнік; ужыты ў адзіночным ліку, творным склоне.

5. уваходзіць у склад выказніка быў піянерважатым.

 

валодзя быў апрануты ў добрае шэрае паліто.

у вну

1. паліто — назоўнік.

2. пачатковая форма — паліто.

3. агульны, неадушаўлёны, канкрэтны.

4. ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. выконвас функцыю дапаўнення.

у школе

1. паліто — назоўнік.

2. пачатковая форма — паліто.

3. агульны, неадушаўлёны.

4. ніякага роду, нескланяльны, тут мае форму адзіночнага ліку; ужыты ў вінавальным склоне.

5. з’яўляецца дапаўненнем.

беларуский — слово из 4 слогов: бе-ла-ру-ский. ударение падает на 3-й слог.транскрипция слова: [б’иларуск’ий’]

б  — [б’] — согласный, парный звонкий, парный  мягкийе  — [и] —  гласный, безударныйл  — [л] — согласный, непарный звонкий, сонорный, парный  твёрдыйа  — [а] —  гласный, безударныйр  — [р] — согласный, непарный звонкий, сонорный, парный  твёрдыйу  — [у] —  гласный, ударныйс  — [с] — согласный, парный глухой, парный  твёрдыйк  — [к’] — согласный, парный глухой, парный  мягкийи  — [и] —  гласный, безударныйй  — [й’] — согласный, непарный звонкий, сонорный, непарный  мягкий

в слове 10 букв и 10 звуков.