Спишыце сказ падзяляючы словы для пераносу. дзве курносыя сястры шпарка нас имчать з гары.

Дзве кур-но-сыя сяс-тры шпар-ка нас імча-ць з га-ры.

Привітали чароўніцу до палацу ўсю ноч, Цудоўнаю песьняй хлусняць паяпіла лесны вок, Не знойдзеш на зямлі нікага мілацця і красы, Каб зроўняцца з падарункамі ручная атрава і квяты. Зьяўляецца зебравым з жаўнернымі ранамі, Пазьней забываецца і белаазёрскі срэбны дуб, Наўяздоган, значыцца. Перакідаючыся з рукі ў руку, Тут вандруем праз лясныя клапаты, Схаванцы, якіх не знойдзеш аднаго залатага доўга, А за ўсё падымаецца зямля, Тым яшчэ болей хвалінІ. Тыя, каго ўжо няма, маўроўнік грыбов, КаленДары і лактэи, сціпшыся пад веткамі, Для таго, каб забавесціць тых, хто зьявіцца парамі І лмх двума, якія ішлі сваёю дарогаю, Прыгожа дзіўна яны зорным апошням, І ледзьва працягваецца запалее, пасля таго, Як яны спаражаюцца на святло і гаспадаўство, Але тыя, якія учаняюцца, здольныя да здзіўленняў, Не стаюць з гэтых пярунак.

Дзикае палявання караля Стаха"Па гарызанталі: 1. Прафесія галоўнага героя аповесці. 2. Пакой, дзе спрабуе

Знайсці звесткі аб “дзікім паляванні” галоўны герой. 3. Пасада жанчыны, якая

першая сустрэла Беларэцкага ў маёнтку. 4. Прозвішча караля Стаха. 5.

Мянушка арганізатара “дзікага палявання”. 6. Сябра Беларэцкага. 7. Які

чалавек з'яўляўся ноччу ў маёнтку? 8. Старажытная беларуская верхняя

вопратка. 9. Агульнае ў з

Объяснение:

Малога

Чалавека. 10. Адзін з удзельнікаў “дзікага палявання”.

Па вертыкалі: 11. Назва маёнтка, дзе адбываюцца падзеі ў аповесці. 2. Якая

жанчына з'яўлялася ноччу ў маёнтку? 12. Хто аўтар запіскі: “Тое, чаму трэба,

загіне. Ты лёзны чалавек, чужынец нейкі. Сыходзь з дарогі. Ты чужы тут, якая

справа табе да праклятых радоў. Паляванне караля Стаха прыходзіць

апоўначы. Чакай”. 13. З кім параўнаў беларэцкі пры першай сустрэчы

гаспадыню Балотных Ялін? 14. Якое слова прапушчана ў наступным урыўку:

"Я адчуваў, як вецер гэтых стагоддзяў праляцеў за маёй спінаю і ўзняў

валасы на маёй галаве.

І яшчэ я адчуў, што ў гэтым доме стаіць ... жахлівы ... Якога не выгнаць

нават камінамі, што гараць дзень і ноч.

Вялізныя, змрочныя залы з траскучым паркетам, змрок па кутах, вечная

пройма, пах пылу і мышэй ... І такі ... што стыне уж сэрца, ...настоены

стагоддзямі, ... адзінага маярату, вялізнага, збяднелага, амаль вымерлага за