Придумайте 3 омонима так чтобы понели все

Лук(из чего стреляют и лук,   который едят), наряд(одежда или распоряжение), коса(женская прическа или предмет чем косят траву).

Цытатная характарыстыка гарлахвацкага: "вельмі твой дырэктар на двор углядаецца. у яго другім галава занята. учора адвячоркам з зіначкай за горад імчаў на таксі, дык аж пыл курэў". (цёця каця) "а ў таго гарлахвацкага крукам носа не дастаць". (нічыпар) "мы з чарнавусам касцямі не займаемся, гэта гарлахвацкі іх перабірае". (вера) " а падпісвае паперкі вам гарлахвацкі". (цёця каця) "спрацаваўся, бедны! " (цёця каця) "а што яму - шкада казённых грошай? не свае ж кішэні плаціць". (нічыпар) цытатная характарыстыка чарнавуса: "ён чалавек дарма што сур'ёзны, а калі разгаворыцца, дык люба слухаць. раскажа, і дзе некалі мора было, і чаму яго цяпер няма, і якія жывёлы былі мільёны год таму назад, і як яны елі адна другую. так дакладна раскажа, нібы ён сам быў пры гэтым". (нічыпар) "а ў таго гарлахвацкага крукам носа не дастаць. адзін чарнавус яго не баіцца. гэты сам разумее ў навуцы не менш за яго". (нічыпар) "чарнавуса таксама голымі рукамі не возьмеш. моцна вучоны чалавек. кніжкі друкуе свае, студэнтам лекцыі чытае, для піянераў у журнал піша. напісаў, кажуць, нейкую кнігу важную, дык аж у маскву паслаў. гэта, брат, галава! " (нічыпар) "косці ў яго старыя, але душа маладая". (вера) цытатная характарыстыка тулягі: "і так страшна, і гэтак страшна. заўсёды вам чаго-небудзь страшна, мікіта сымонавіч. лепш не гаварыце, а то яшчэ больш будзеце баяцца". (вера)

1)

• уладар, наз., м. р. -а. ◘ 1. той, хто валодае нечым, гаспадар нечага; уладальнік. уладар маёнтка. 2. той, хто карыстаецца неабмежаванай вярхоўнай уладай; той, каму ўсе падначальваюцца; рус. властелин. [падзішах: ] -я — уладар i жывых i ўсіх нежывых, я магу ўсё зрабіць, што надумаю, з ix. гаспадар я на скарбы ва ўсёй старане, дык на ліха яшчэ рамяство для мяне? у. д. 3. той, хто робіць моцны ўплыў на некага; рус. властитель. цяпер маймі скарбамі — думы-саколы, цяпер беларускай я песні ўладар. к-а.

•угоднік, наз., м. р., -а. ◘ 1. святы, які дагадзіў богу сваім бязгрэшным жыццём i слугаваннем людзям. у. караткевіч у рамане «каласы пад сярпом тваім» выкарыстаў паданне, у якім вытлумачваецца, чаму святы мікола-ўгоднік ушаноўваецца царквой i людзьмі двойчы на год, а касьян — толькі раз на чатыры гады. 2. разм. зневаж. той, хто імкнецца дагадзіць некаму; угодлівы чалавек.

•удава, наз., ж. р. ◘ жанчына, у якой памёр муж; якая не выйшла замуж пасля смерці мужа. па слоўку ўроняць два служакі. — няма ў нас пана, небаракі! — міхал гаворыць. — так, няма. жыві ўдава цяпер сама, — сказаў ксавэры задуменна. к-с.

•удалы, прым. ◘ 1. які завяршаецца ўдачай; паспяховы; рус. удачный. удалае падарожжа. 2. здатны на ўсё; спрытны, умелы; рус. ловкий. удалая гаспадыня. 3. смелы, адважны, храбры; хвацкі; рус. удалой. хлопец удалы.

2)

•абора  ‘вяровачка для лапцей’  і  абора  ‘вялікае памяшканне для жывёлы; кароўнік’;

•.  amber (‘бурштын’) і  бел.  амбар  (як міжмоўная аманімія, але гэты прыклад лепш праверыць)

3)

•гаворка, гутарка, размова; звягня (разм.)

•ганьба, няслава, бясчэсце, сорам; сарамата, сарамота, сарамоцце (разм.); пляга (перан.)

•гаваркі, гаварлівы, гутарлівы, івы; гаманлівы, гаманкі, языкаты, языкасты, язычлівы, брахлівы (разм.) □ лёгкі на язык

•гандляр, купец, камерсант /  гандлюе тайком, незаконна: спекулянт, перакупшчык, скупшчык /  уласнік крамы: крамнік /  скупшчык ануч і гандляр рознаю драбязою: анучнік, каравачнік (уст.)