марфалагічны разбор дзеяслова перамагла

Пра рамонакя з дзяцінства люблю палявыя кветкі. асабліва мне падабаюцца рамонкі. гэта мой любімы кветка. я памятаю яго з дзяцінства,калі мой тата прынёс мне маленькі букецік гэтых выдатных кветак. рамонак - выдатная і прыгожая: жоўтая сердцевинка і белыя пялёсткі. яна пахне лугамі, прыродай, цёплай вясной. у гэтым невялікім кветцы як быццам адлюстроўваецца само сонца, у іх - сама натуральнасць і хараство. мне падабаюцца іх прыемны водар. я шмат чытала пра гэтыя кветкі і самая цікавая легенда пра іх - гэта казка маёй бабулі. яна мне казала, што гэтыя кветкі казачна-чароўныя. у іх форма кветкі вельмі падобная на парасон, і людзі ў даўнія часы верылі, што рамонкі служылі парасонамі ў малеьких казачных істот – дзіўных фей і чароўных гномік, якія жылі на палянках і лугах. калі пачыналася непагадзь і церусіў халаднаватае дожджык, гэтыя мілыя істоты, маленечкія чалавечкі хаваліся рамонкам або хаваліся пад яе як пад парасон. і ім не быў страшны ніякай дождж, яны нават маглі падарожнічаць і шпацыраваць пад гэтымі неверагоднымі парасонамі, не баючыся прамокнуць. да чаго великолепныэти кветкі! я захапляюся імі заўсёды.іх нельга не любіць, яны сімвал рускай прыроды, прыгожыя і далікатныя, і дораць дабрыню сэрца.

1. Дзе б я ні быў, сябры, перад вачыма, нібы жывая, устае радзіма.

2. А помніце, хлопцы, Таню Чарэшневу?

3. Век жыць вам у сэрцы, народа героі! 4. Эх, дай нам сілы, маці-зямля, прытулі нас!

5. Беларусь-радзіма, вольная старонка, вольным тваім далям краю не відаць.

6. Чаму ты, сынок, спаць не ідзеш?

7. Ах, сонечныя гурбы, калі вас намяло?

8. Мы не забудзем цябе ніколі, родная школа.

9. Паклон табе нізкі, што ад самай калыскі ты вяла мяне, маці, няхітрай дарогай зямной.

10. Зямля ты наша, упрыгожым, у сады аздобім мы цябе.

11. Ой, ляціце, гусі, на раку на Прыпяць...

12. Ты, восень, жоўтым крылом не махай.

13. Заўтра ты напішы заяву на матэрыяльную дапамогу.

14. Мама ты дарагая мая, самы блізкі і родны чалавек.

15. О светлае сонца, усім ты нясеш цяпло і красу.