Фанетычны разбор запішы паводле правільна словы, якія вымаўляюцца наступным чынам: ірланцкі - жжыць - пры йіх - на паліццы - бяз нас - пераклаччык - ня варта - пяшчаны - нозьбіт – у дзесцы – аччай – нясьвіскі – зьбіраесься – пакашчык – латыскі – рашчоска – асьцерагаесься – ежджу – шчарсьцьвелы – міністар – галанцкі –​

Ірландскі, зжыць, пра іх, на палічцы, без нас, перакладчык, не варта, пясчаны, у дзежцы, адчай, нясвіжскі, збіраешся, паказчык, латышскі, расчоска, асцерагаешся, езджу, счарсцвелы, міністр, галандскі

«Мая Бесяджь". В данном произведении поэт осмысливает свое место в литературе, определяет свои идейно-художественные принципы, ставит задачи на будущее, вырабатывает особые художественные манеры. "Плыла, целовалась тучка с землей". Аллегорический образ тучи подает повод говорить о творческих принципах поэта. " Брацкая магила": В стихах А. Кулешова военного времени звучит светлый, проникновенный, возвышенно-болезненный голос человека, гражданина, бойца. Герои произведений А. Кулешова - фигуры реальные и легендарные, драматические и бессмертны. Они отдают свою жизнь за моральные ценности всего. "На братских могилах не ставят цветов, и вдовы на них не рыдают. К ним кто-то приносит букеты цветов и вечный огонь зажигает".

Мне вельмі хацелася паглядзець душэўны фільм пра праўдзівую жыццёвую гісторыю. Стамілася ад спецэфектаў і гламурных камедый. Дадзены фільм паглядзела па рэкамендацыі сяброў. Сцэнарый для гэтай кінастужкі быў напісаны па рэальнай гісторыі, якая адбылася ў 20-х гадах у Японіі, дзе адзін сабака, пасля раптоўнай смерці свайго гаспадара, чакаў яго на вакзале кожны вечар на працягу 9 гадоў. З першых хвілін фільм захапляе пранікнёнай гульнёй галоўнага героя, ролю якога выконвае Рычард Гір. Мне не падалося, дадзены акцёр рэальна палюбіў Хатико. Столькі любові і пяшчоты было ў яго вачах. Безумоўна, усе сабакі, якія гулялі галоўную сабачую ролю былі таксама вельмі таленавітыя. Мяне ўразіла іх пранікнёная гульня на поўнай самааддачы. Цікава, колькі часу спатрэбілася Рычарду Гиру, каб так прыручыць сабаку. Я шмат чаго вынесла для сябе пасля прагляду гэтай драмы. Як можна пражыць жыццё. Можна стаць вядомым, але не пакінуць шчаслівым ні аднаго чалавека побач з сабой. Можна стаць вельмі багатым і паспяховым, але ў канцы зямнога шляху страціць сэнс у самога жыцця. Ёсць і іншы шлях. Можна стаць проста звычайным чалавекам. Вучыцца рупліва, працаваць натхнёна, знайсці каханага чалавека, стварыць моцную сям"ю, выгадаваць шчаслівых дзяцей і ставіцца да навакольных людзей так, як ты б хацеў, каб яны ставіліся да цябе. Тады ты пражывеш жыццё паўнавартаснае і насычанае. Памрэш хутка і без болю шчаслівым чалавекам, як быццам цябе проста выключылі і забралі ў іншы свет для мадэрнізацыі і новага жыцця. Цябе будуць памятаць і шанаваць, хай толькі родныя людзі і сябры, затое аддадзена і назаўжды. Менавіта такое жыццё і пражыў галоўны герой. Як мне падалося, менавіта таму яго і палюбіў так аддадзена Хатико і аддаў яму ўсё жыццё да апошняй кроплі, у падзяку за выхаванне, цярпенне і любоў.