Якия сэнсавыя адносины выражаюцца пры дапамозе прыназоуникау​

Прыназоўнікі выказваюць розныя сэнсавыя адносіны:

1) часавыя: адпачываць да чацвярга

2) прасторавыя: пакласці ў стол

3) прычынныя: прапусціць заняткі з-за хваробы

4) мэтавыя: прыехаць для ўдзелу ў конкурсе

5) аб'ектныя: узяцца за вяроўку

дзеяння: сказаць па сакрэту

Объяснение:

1. 1, 3, 4

2. 1) О, О, О

2) О, ці О, ці О

3) не толькі О, але iO

4) O, a 0

3. 1) неаднародными

2)?

4. почему ничего не выделено, как сделать зазание задание?

6. Чалавек пачынаецца з першых пытанняў(подчеркнуть черточками), з думкі(тоже), з уражанняў(тоже), здзіўлення(тоже) і захаплення(тоже). 2) эмацыянальная чуйнасць — зарука(две линии) і гарантыя(две линии) пачатку развіцця духоўна багатай(волнистой) і творчай(волнистой) асобы. 3) Пачатак характару, актыўнасць натуры, самавыяўленне здольнасцей, дапытлівасць, вобразнае мысленне, фантазія(все это одной линией) — вось узлётная пляцоўка будучага чалавека.

7. 1) Ведаць мову, валодаць словам, складна гаварыць: усе гэтыя выразы мы часта чуем, але не вельмі ўдумваемся ў іх сэнс. 2) Ведаць, валодаць, гаварыць - гэта яшчэ не значыць адчуваць хараство, мілагучнасць, музыку, жывую душу мовы. 3) Адмысловы штукар-павучок даўганогі з нітак срэбных зрабіў незямныя дарогі, ад цямна да цямна вандруе па іх, і гаёдае яго ветру цёплага ўздых.

Объяснение:

Адным з самых прывабных у творы з'яўляецца вобраз Ганны Чарнушкі. На старонках рамана Ганна паўстае перад намі ўжо дарослай дзяўчынай, але мы з лёгкасцю ўяўляем яе дзяцінства: беднасць, цяжкая праца на полі, у хаце. Звычайнае жыццё сялянскай дзяўчыны. Васiля яна спачатку не вылучала з лiку сваiх равеснiкау. Усе пачалось з летняга вечара на сенажацi, калi у iх адбылося першае нясмелае каханне. На вачах Ганна вырастае ў незвычайна прыгожую дзяучыну, поўную годнасцi, чалавечай шчырасцi, дабраты i спагадлiвасцi. Яна пакахала глыбока. З глыбiней намалявана трагедыя дзяўчыны, якая, кахаючы аднаго, сiлай няўмольных абставiн вымушана выйсцi замуж за другога. Раман усебакова iмкнецца абгрунтаваць, чаму Ганна, у якой развiта пачуцце уласнай годнасцi, якая не церпiць прымусу i сляпога падначалення чужой волi, вырашыла выйсцi за Яўхiма. Нялегка дасталося ей гэтае рашэнне. Пасля сватання Ганна пачынае жыць “у нейкiм сне”. Яна робiць усе па заведзенаму звычаю, але аутаматычна, без душы i ахвоты.

Лес Ганны склауся нялегка. Надзеi на вяртанне былога кахання не апраудалiся. Вобраз Ганны нечым нагадвае мне галоўную гераіню паэмы Я. Купалы «Бандароўна». Прыгожая знешнасць, багаты ўнутраны свет, цвёрды, незалежны характар — усё гэта яднае гераінь двух адметных твораў беларускай літаратуры.