А8. Адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба па- ставіць працяжнік: 5) Паглядзіш з вежы унізгалава закружыцца. 6) Спявала-залівалася ластаўкау чыімсьці здзiчэлым садзе стракатала сарока. 7) Спярша ён нічога не заўважыў, а пасля прыгледзеўся i страсянуўся ад сполаху між елак стаяў худы, з белаватымі праплешынамі на баках воўк. З ракі моцна пацягнула ciверамлюдзі пачалі настаўляць каўняры, подбегам абмінаючы адзін аднаго. 8) Вырві дзеда з гэтай зямлі разлучы з лесам, ляснымі ручаямі дзед змарнее, засохне, як засыхае дрэва, вырванае з роднай глебы. А9. Адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы першага пропуску (') трэба паставіць двукроп'е, а на месцы другога (2) — коску: 1) Хто клапоціцца пра захаванне прыроды 1той ведае 2 грыбы трэба нізка зразаць. 2) Усё ў прыродзе цешыла слых непаўторнай мелодыяй 1 Нёман спяваў старадаўнюю калыханку роднага краю 2 у звонкім шамаценні лісця чулася усхваленне сонцу i вадзе 2 птушкі пераклікаліся на розныя галасы. 3) 3 трох бакоў сажалку абступалі шматлікія кусты 1 на- хіляўся над ёю вербалоз i старая вярба буяла вакол разнатраўе. 4) Як распранаецца восенню лазняк амаль не заўважыш 2 скурчыцца, прыціхне, ссыпле лісце сабе пад ногі. 5) На галоўнай магістралі горада шумна 1туды i назад ідуць людзі 2бягуць аўтамашыны. 6) Усё вакол знаёмае да болю 1збягаюць незабудкі да ва- ды 2___сядае важна бусел на таполю 2ад ластавак абвіслі пра- вады. А10. Адзначце нумары сказаў, у якіх на месцы пропуску трэба паставіць коску: I) Рэдкакалi пачуеш тут дапытлівы цокат вавёркі, вясёлы посвіст сініцы. 2) Была якраз такая пара сутаккалі ўжо i не ноч, але ж яшчэ i не раніца.3) Да заставы было далекавата, iпакуль ішлі, Грышка рас- казваў пагранічніку пра сваё жыццё. 4) Я пішу Марынцы, кабяк скончыць інстытут, вярталася ў Мінск. 5) Мне захацелася прайсціся па знаёмых мясцінах, акалі удасца, дык i палавіць рыбкі. A l l . Адзначце нумары складаназалежных сказаў, у якіх паўтор злучнікаў (злучальных слоў) апраўданы, не з'яўляецца памылкай: 1) Паводле традыцыйных народных уяўленняў, на Дзяды душы продкаў злятаюцца на зямлю, каб даведацца, як жывуць ix нашчадкі, як захоўваюць яны радаводныя звычаі 2) Jlетні вецер гойдаў гнуткія верхавіны, за якія, здавалася, чапляліся лёгкія хмары, якія плылі на ўсход. 3) А яшчэ казалі людзі, што ў вёсцы, што прыляпілася да аднаго з берагоў возера, жыла дзяўчына-сіраціна па iмені Найрыта. 4) Чуваць было, як побач цixa лапатала лісце асіны, як цыркау конік у траве.. А12. Адзначце нумары сказаў, у якіх дапушчана пунктуацыйная памылка: 1) У паветры было па-зімоваму добра: бадзёры мароз, парывісты вецер, які час ад часу заносіў аднекуль здалёк пару-другую сняжынак — першых вестуноў i разведчыкаў зімы. 2) Miж бочкамі павукі пaзвiвaлi сабе гнёзды i нельга было зайсці ў камору, каб не абчапляцца павуціннем. 3) Неўзабаве я прыцішыў крок: нi шпарка icцi, нi тым больш бегчы па сцежцы было нельга, бо на ёй, выслізганай як не да бляску, кожны маленечкі каменьчык і нават якое каліва засохлай зямлі балюча калоліся ў ногі. 4) Вясна адшумела ўжо, стаіць пачатак лета, сонца няшчадна награвае асфальт i камень i як нi паліваюць зранку вуліцы, а шызы налёт пылу відзён на лісці дрэў i на кветніках, што вузкай стракатай палоскай працягнуліся уздоуж тратуараў цэнтральнай магістралі.