Pop.12. адзначце сказы, у якіх на месцы пропускаў трэба паставіцькоску: 1) здавалася, што хадок правальваецца ў пясок — то адной, тодругой (я. каршукоу2) лес- і рэчку, і клёкат бусловы, чалавечую ўсмешку ўразможна знішчыць адным толькі словам, што бяздумна вырвец-ца ў нас (в. вітка).3) з аржанішча нёсся прыемны_ жытні пах (м. гарэцкі).4) на дзвярах, на аканіцах, на высокім ганку- усюды майстэр-ская разьба, пафарбаваная ў розныя колеры (в. вольскі).5) на момант усталявалася мёртвая — неверагодная ў разгар бокцішыня, якую парушаў толькі цяжкі тупат шматлікіх но. (а. шашкоў).​

беларуска мова

ваўкавыск-горад, размешчаны ў паўднёва-заходняй частцы гродзенскай вобласці беларусі на рацэ рось, адміністрацыйны цэнтр ваўкавыскага раёна.ваўкавыск з'яўляецца адным з найстарэйшых гарадоў усходняй еўропы; лічыцца, што ён быў заснаваны ў x стагоддзі.аднак існуе мала гістарычных сведчанняў, якія адносяцца да перыяду, калі горад быў заснаваны.працяглы перыяд датай першага згадвання ў пісьмовых крыніцах лічыўся 1252 год: у іпацьеўскім летапісе ён згадваўся ў сувязі з уварваннем галіцка-валынскіх князёў данілы і яго брата васілька рамановічаў ў літоўскія землі міндоўга.у 1258 годзе горад захапілі войскі галіцкага князя данііла рамановіча.

перевод на :

волковы́ск— город, расположенный в юго-западной части гродненской области белоруссии на реке россь, административный центр волковысского района.волковыск является одним из старейших городов восточной европы; считается, что он был основан в x веке.однако существует мало свидетельств, относящихся к периоду, когда город был основан.продолжительный период датой первого упоминания в письменных источниках считался 1252 год: в ипатьевской летописи он упоминался в связи с вторжением галицко-волынских князей даниила и его брата василька романовичей в литовские земли миндовга.в 1258 году город захватили войска галицкого князя даниила романовича.

Цiхан Пратасаiцкi i Iван Лiпскi -- людзi духоуна аблiнава ныя. Яны нецiкавыя i як чалавечыя iндывiдуальнасцi. У iх характарыстыках падкрэслена адно: яны упарта трымаюцца за шляхецтва, нават ставяць пад пагрозу шчасце сваiх дзяцей Грышкi i Марысi. Больш разнабакова паказаны Харытон Куторга. Гэта бывалы, нават "пiсьменны чалавек". Ён не паузбалены пачуцця гумару, досцiпу. Куторга выдае сябе за чалавека свецкага з далiкатнымi манерамi. Ён пры сустрэчы з жанчынамi цалуе iм ручкi, умее спяваць любоуныя рамансы, хiтрэйшы за астатнiх. Маючы 60-i гадовы, ён сватаецца да 17-гадовай Марысi, згаджаецца нават "крыва прысягнуць” супраць Лiпскага, каб Пратасавiцкiя аддалi за яго дачку. Але стары залетнiк трапляе у недарэчнае становiшча. Яго заляцаннi з пагардай адхiляе Марыся.

Кручкоу, якi прыязджае на разгляд справы Лiпскага i Пратасавiцкага, паводзiць сабе нахабным чынам, дзейнiчае ад iмя "найяснейшай кароны", увесь час на "усемiлайсцiвейшыя царскiя указы". Паводзiны Кручкова сярод шляхты -- з'едлiвая пародыя на правасуддзе. Не паспеу ён пачаць "разбiрацельства", а ужо гучыць яго загад, каб шляхта несла хабар. Кручкоу добра ведае натуру цемнай шляхты i упэунены, што кожны вытрасе кашалёк, каб не быць бiтым лазой. Нахабству i цынiзму Кручкова няма межау. Ён так вольна адчувае сябе сярод цемнай, запалоханай яго прыгаворамi i штрафамi шляхты што не лiчыць патрэбным захоуваць нават знешнюю форму правасуддзя. Ён аб'яуляе вiнаватым тых, хто нi якiх адносiн да справы не мае.

У знешнiм аблiччы Кручкова вiдаць камiчнае завастрэнне. Аутар звяртае увагу на яго доугiя вусы. Кручкоу -- вобраз гратэскавы . У iм сабрана самае характэрнае для царскага чыноунiцтва. Марцiнкевiч сiмпатызуе асобным прадстаунiкам шляхты -- якiя менш "хварэюць на шляхецтва". Гэта Грышка i Марыся. Вышэй за усе яны ставяць свае шчасце, свае пачуццi. Грышка i Марыся – станоучыя героi камедыi. Яны пратэстуюць супраць устарэлых поглядау i звычаяу. Маладыя людзi успрымаюць недарэчнасць старых саслоуных традыцый не столькi разумам колькi сэрцам. Яны яшчэ не узнiмаюцца да усвядомленага пратэсту супраць аджыушых форм жыцця. Свае шчасце хочуць уладзiць з дапамогай станавого прыстава якога задобрываюць хабарам.