1i'll look for your notebook and if i (find) it i (give) you a ring. 2 if you (smoke) in a non-smoking compartment the other passengers (object 3 i'll wash the glasses in this nice hot water. ~ no, don't. if you (put) them into very hot water they (crack). 4 if you (see) tom tell him i have a message for him. 5 if he (win) he (get) ј1, 000; if he (come) in second he (get) ј500. 6 if you (feel) too hot during the night turn down the central heating. 7 tom: jack is a translator; he translates 1, 000 words a day and gets ј100 a week, which he says isn't enough to live on. bill: well, if he (want) more money he (have) to do more work. advise him to translate 2, 000 words a day. 8 if you (finish) with your dictionary i'd like to borrow it. 9 jack (in canoe): watch me! i'm going to stand up! tom (on the bank): he's an idiot! if he (stand) up in the canoe it (capsize). 10 the lift wasn't working when i was here last. if it still (not work) we (have) to use the stairs. 11 i shan't wake if the alarm clock (not go) off. 12 i shan't wake unless i (hear) the alarm. 13 if you'd like some ice i (get) some from the fridge. 14 he's only sixteen but he wants to leave school at the end of the term. ~ if he (leave) now he (be) sorry afterwards. 15 i expect it will freeze tonight. ~ if it (freeze) tonight the roads (be) very slippery tomorrow. 16 that book is overdue. if you (not take) it back to the library tomorrow you (have) to pay a fine. 17 unless tom (take) his library book back tomorrow he (have) to pay a fine. 18 you'd better take the day off if you (not feel) well tomorrow. 19 if a driver (brake) suddenly on a wet road he (skid). 20 if you (like) i (get) you a job in this company. 21 if you (like) a job in this company, i'll get you one. 22 my dog never starts a fight. he never growls unless the other dog (growl) first. 23 you can use my phone if yours (not work). 24 if you (not know) the meaning of a word you may use a dictionary.

1 find, will give 2 smoke, will/may object 3 put, will crack 4 see 5 wins, will get, comes, will get 6 feel 7 wants, will have 8 have finished 9 stands, will capsize 10 isn’t working, will have 11 doesn’t go 12 hear 13 will get 14 leaves, will be 15 freezes, will be 16 don’t take, will have 17 takes, will have 18 don’t feel/aren’t feeling 19 brakes, will/may skid 20 like, will get 21 would like 22 growls 23 isn’t working 24 don’t know 25 refuses 26 won’t/doesn’t help 27 are going 28 do you employ 29 will be 30 hate, don’t you change 31 don’t want 32 hear 33 will see 34 rings/should ring 35 reach/should reach 36 would care, will send

Welcome to Mackenzie Airport, designed to get your journey off to the right start. Whether you’re flying first class, business class, or economy class, we aim to give you efficiency and comfort. For first-time flyers, we‘ve prepared this leaflet to help you on your way.

When you arrive at the terminal building you’ll find plenty of trolleys for your luggage. Once inside the spacious departure lounge there are over fifty check-in desks where your ticket will be checked and you’ll be given a boarding card. Your luggage will be weighed and put on a conveyour belt which takes it to the plane. Please note there is a weight limit and any excess baggage will have to be paid for. You can keep one small bag with you and take it onto the plane as hand baggage.

You should then go through a security check to make sure you are not carrying any dangerous or illegal items and passport control, where an immigration officer will look at your passport. Now you’ll find yourself in the comfort of our modern air-conditioned departure lounge. While you’re waiting for your flight to be called, why buy some cheap duty-free goods - alcoholic drinks, perfume, electrical goods, or souvenirs?

Soon you’ll hear an announcement or see departures board that your flight is boarding. It will also tell you which departure gate to go to. Here you’ll be helped by a ground steward and on the plane a flight attendant will direct you to your seat. Bon voyage!

On your return to Mackenzie Airport we try to offer the same efficient service. After you’ve passed through immigration control, your luggage will be waiting on the moving conveyor in the baggage hall. Then pass through customs where you should take either the green channel, if you have nothing to declare, or the red channel, if you have to pay import duty. Once inside the arrivals lounge, lifts and escalators will take you to all major transport services.

Пятрусь Броўка прыйшоў у беларускую наэзію яшчэ ў перадваенны перыяд. Яго кніга «Гады як шторм» (1930) стала першым кронам маладога таленту. Кніга сведчыла пра вучобу ў Маякоўскага, творчасцю якога захапляліся многія маладыя беларускія паэты. За наступныя дзесяць год Броўка выдаў шэраг паэтычных кніг, якія дазволілі крытыцы засведчыць, што на небасхіле беларускай паэзіі запалена яшчэ адна яркая зорка.

У ваенныя гады расце мастацкае майстэрства паэта. Публіцыстычнасць і лірызм, характэрныя для ягонай паэзіі, дасягнулі яшчэ большай злітнасці.

Асноўная тэма ваеннай лірыкі П. Броўкі — тэма радзімы. У салдата, пачуцці якога раскрываюцца ў вершы «Рана» (1943), ёсць адна думка, адна мара — хутчэй дайсці дадому, падыхаць родным паветрам, зірнуць на родныя пейзажы, каб зноў граміць і гнаць ворага да самага яго логава і вярнуцца дамоў з перамогай.

Шмат напісана ў беларускай літаратуры твораў пра подзвігі партызан. Верш П. Броўкі «Кастусь Каліноўскі» (1943) — своеасаблівы мастацкі шэдэўр.

 

Паэт будуе свой твор так, што пра падзеі расказваецца адначасова ў легендарным і рэальным планах. Герой верша — канкрэтны чалавек з канкрэтнай біяграфіяй. Гэта калгасны трактарыст Каліна. Ён быў вясёлы, любіў вадзіць карагоды, кахаў дзяўчыну. Але вось пачалася вайна, і ён «пайшоў партызан!^ да бору». Усё, што рабіў партызан, падобна на легенду. Як сама помета, ён з'яўляўся там, дзе вораг чыніў здзек і расправу. Праз легендарнасць подзвігу героя паэт перадае ўсенародны характер партызанскай барацьбы.

Як агню, баяцца ворагі Каліны, а людзі любяць і славяць яго, расказваюць пра яго легенды. Адной з самых прыгожых легендаў разнеслася па беларускай зямлі пагалоска, што зноў з'явіўся Кастусь Каліноўскі. У час грозных выпрабаванняў для народа, як сведчыць беларускі фальклор, на яго абарону становяцца вялікія продкі.

У легендарным плане расказваецца пра ўсенародную любоў да героя. Гэта любоў адначасова і казачная, намаляваная ў духу фальклорнай легенды, і рэальная, жывая. Дзяўчаты «збіраюцьяму васількі на кашулю». Маці «праз доўгія, сумныя вёсны ткуць пояс квяцісты герою на кроснах». Нават прырода робіць усё, каб праславіць героя.

Верш «Спатканне» прысвечаны тэме Беларусі. Твор уяўляе сабой маналог воіна, які праз баі і пакуты дайшоў да родных мясцін. Але спатканне не радуе чалавека, а выклікае горкія перажыванні, бо там, дзе некалі кіпела жыццё, салдат убачыў слёзы вайны. Яна перайначыла пейзаж. Гэта перажыванне паэт перадае пры дапамозе эпітэтаў, малюючы «засмучаныя хаты» і «здратаваныя нівы».

Гэтае спатканне з радзімай нярадаснае, але ў вершы гучыць вера ў шчаслівае вяртанне, калі «перамога над усёй краінаю устане зарой».

У 1962 г. урад рэспублікі надаў П. Броўку званне народнага паэта БССР.

Яшчэ ў дні вайны паэт марыў, як на вызваленыя палі выйдуць сейбіты і аратыя. Праз усю паэзію П. Броўкі праходзіць паэтычны вобраз хлеба. Ён робіцца «галоўным героем» паэмы «Хлеб» (1946). Хлеб — сімвал вернасці паэта Бацькаўшчыне, сваім юнацкім марам.

Для пасляваеннай лірыкі П. Броўкі характэрны роздум над самымі значнымі праблемамі жыцця. Да гэтых праблем мы можам аднесці і праблему кахання.

У вершы «Пахне чабор...» умудроны жыццём паэт вучыць свайго маладога сучасніка цаніць хараство кахання і вернасць, папярэджвае яго ад памылак, паказвае, якое гэта шчасце — пранесці нерастрачаныя пачуцці праз усё жыццё.

У вершы апавядаецца пра даўнюю сустрэчу з дзяўчынай. Паэт апісвае той цудоўны памятны вечар, а словы «пахне чабор», як рэфрэн, гучаць пры канцы кожнай страфы і кожны раз па-новаму.

Хараство і сум, радасць і дакор самому сабе, шчырасць і сарамлівасць зліліся ў вершы ў адно і заварожваюць нас чарадзейнаю сілаю сапраўднай паэзіі.

У вершы «Слава» паэт вучыць чытача не захапляцца пустой славай. Слава, афарыстычна фармулюе сваю думку паэт, «разумнаму — што крылы, а дурню — камень ці пятля ».

У вершы «Сляды» паэт раіць ужо на самым пачатку дарогі паставіць перад сабой мэту, вартую чалавека, творцы і будаўніка. Усё пакідае свой след на зямлі: прамень, пясчынка і расінка. Але калі вечна творыць прырода, радуе нас свежасцю расы, песнямі птушак, то які ж след можа пакінуць на зямлі чалавек — самая разумная, вялікая і прыгожая істота!

У нашай краіне кожная прафесія дае магчымасць пакінуць пасля сябе карысны след. Не важна, кім будзе Чалавек: трактарыстам, канструктарам, паэтам ці будаўніком. Куды важней, каб кожны на сваім месцы працаваў з душой і сэрцам.

П. Броўка захапляецца народным словам, любіць яго за вобразнасць, хараство і паэтычнасць. У вершы «Роднае слова» паэт прызнаецца, як радасна яму ўслухоўвацца ў назвы вёсак, народаў і рэк. А родная песня! Яе спявала маці над калыскай, з песні ён вучыўся разумець душу народа, калі падрос. Аб гэтым верш «Родная песня».

Паэзія П. Броўкі ўвабрала ўсё лепшае з гісторыі і культуры народа.

Объяснение: