Марфемная будова слоy: атачэнне, спiлаваць, электралiнiя​ 10

Характэрыстыка насцечки. 1. галоуны гярой: насцечка, серж. другарадныя гярои: дзядуля(стары чалавек),бацьки сержа, тры дзяучатки(раечка, фанечка,надзечка). эпизадычны: мама насцечки, буфетчыца. 2. характэрыстыка: рашучая, аптымістычная, смелая, акуратная, сциплая, бойкая, можа постаяць за сябе. сацыяльнае установишча: вучаница шостага класа. знешни воблик: рухавая дзяўчынка, белатварая, з густымі валасамі, якія роўна ляжалі на яе галаве пад грабянцом. интарэсы: насцечка любіла прыроду, захаплялася яе прыгажосцю, адчувала, «як шум ветру за акном пераходзіць у ціхую музыку, расплываецца ў штосьці невыразнае сфера пачуццяу:   насцечка адчувала сваю годнасць, магла пастаяць за сябе. за гэта яе ненавідзеў серж — адзіны насцечкін вораг. яна добра вучылася, паважала сваіх аднакласнікаў, была простая, ніколі не выстаўляла сябе. насцечка вельмі любіла свайго дзеда. калі дзед захварэў, дзяўчынка ўзваліла на свае плечы ўсе гаспадарчыя клопаты: бегала ў магазін, паліла ў печы, варыла есці. аутарски адносины да персанажа: аўтар паважае настечку у адрозненні ад сержа які за знавауся тым што ў яго ўсё найлепшее   чым у іншых. выник: насцечка на шмат лепш ,чым серж. «дружба робіць вялікія справы. i ў няшчасці, і ў радасці без дружбы чалавеку нельга »

Плачка — гэта жанчына ў белым, якую ведалі ў асноўным на паўночнай і паўночна-заходняй беларусі. з’яўляецца яна ў закінутых, разбураных месцах і будынках. (старыя без вокнаў і дзвярэй, разваліны замкаў, закінутыя могілкі). бачаць яе звычайна пасля заходу сонца, у прыцемках. яна сядае каля парога і плача пра свой лёс. кажуць, плакала яна так шчыра, што ад іх неба нават ноччу раптам асвятлялася і станавілася светла як днём, а ўсе дзённыя птушкі і звяры прачыналіся.тлумачылі плачку па рознаму. некаторыя лічылі, што яна прадказвае розныя няшчасці, хтосьці думаў, што гэта прывід жанчыны, аплаквае сваіх дзяцей.мяркуецца, што ў вобразе плачки аб’яднана адразу некалькі сюжэтаў і міфаў. па-першае, гэта распаўсюджаная на беларусі вера ў тое, што людзям, якія жылі на гэтым свеце па сумленні, бог дазваляе прыходзіць да сваіх сваякоў і папярэджваць іх аб бедах, даваць парады, а то — і пакарміць немаўля .па-другое, плачку ўвязваюць з выявай наогул усіх выпадкова загінулых і не пахаваных як след, з захаваннем звычаяў.па-трэцяе, плачку часта звязваюць з скарбамі. ёсць шмат паданняў, у якіх яна адсыпаўся жабраку жменьку медзі, якая потым ператвараецца ў дарагія старадаўнія срэбныя манеты.