Зрабить письмовы фанетычны разбор наступных слов: таварыш , мир

Таварыш та-ва-рыш націскны склад - другі гук т - зычны, цвёрды, глухі, парны,  абазначаны літарай т гук а - галосны, ненаціскны, абазначаны літарай а гук в - зычны, цвёрды, звонкі, парны, абазначаны літарай в гук а - галосны, націскны, абазначаны літарай а гук р - зычны, цвёрды, звонкі,няпарны, абазначаны літарай р гук ы - галосны, ненаціскны,абазначаны літарай ы гук ш - зычны, шыпячы, глухі, парны, абазначаны літарай ш у слове таварыш 7 гукаў, 7 літар. мір м - зычны, мяккі, няпарны, абазначаны літарай м і - галосны, націскны, абазначаны літарай і р - зычны, цвёрды, звонкі, абазначаны літарай р  у слове мір 3 гука, 3 літары.

Касманаўт вяртаецца на зямлю са свайго апошняга падарожжа. у якасці падарунка яму камандзір прапаноўвае заляцець на маленечкую планету на краі галактыкі, дзе касманаўт заўсёды хацеў пабываць. на планеце не было нічога, акрамя нейкіх шароў у паветры. касманаўты прыхапілі з сабою два. у час падарожжа адзін з шарыкаў стаў змяінаю галавою і на беларускай мове сказаў, што яны - змеегалоўнікі, якія ўмеюць мяняць форму і хутка разумеюць чужую мову, што яна - старая і не даляціць, а другі - яе сын. яна папрасіла не рабіць сыну нічога кепскага і адпусціць па прыбыцці на зямлю. маці хутка памерла. а сына на зямлі касманаўты адпусцілі, і ён стаў раслінай. касманаўт назваў яе змеегалоўнік руйша, і з часам яе занеслі ў чырвоную кнігу.

Якуб колас "новая зямля" 1.

і думка вынікне — праходзіць,

як тыя хмаркі на заходзе,

што без слядочка, быццам цені,

у смутным нікнуць задуменні.

2.

званок, другі і зараз трэці,

і дрыгнуў поезд, быццам чэрці

яго сярдзіта скаланулі,

дождж цэлы іскар сыпанулі

і страшным рогатам заржалі

ды з дымам далей паімчалі.

3.

і люду мноства тут хадзіла,

найболей моладзь гарадская,

ды худасочная, благая,

ўсё панічы-зухі, паненкі,

а станік іх, бы ў восак, ценкі;

ідуць, шнуруюць па дарожках,

а чаравічкі на іх ножках

так і паскрыпваюць, спяваюць,

нібы капыцікі мільгаюць;

ідуць, спусціўшы вачаняткі,

на погляд ціхі, як ягняткі.

4.

вось як цяпер, перада мною

ўстае куточак той прыгожа,

крынічкі вузенькая ложа

і елка ў пары з хваіною,

абняўшысь цесна над вадою,

як маладыя ў час кахання,

ў апошні вечар расставання.

5.

хоць я няволяй цяжка змучан

і з родным берагам разлучан,

ды я душою ажываю,

як вокам мыслі азіраю

цябе, мой луг і бераг родны,

дзе льецца нёман срэбраводны,

дубы дзе дружнай чарадою

стаяць, як вежы, над вадою

даўнейшых спраў вартаўнікамі

і ззяюць грозна жараламі.