Хто-небудзь ведае невялічкі эпіграф на тэму вайны?

не выключана, што паменшаная копія помніка янку купалу, які рыхтуюць да «пераезду» у маскву, будзе ўстаноўлена і ў мінску, у музеі імя вялікага паэта. такое жаданне пакінуць на радзіме «дублікат» стварэння беларускіх майстроў цалкам вытлумачальна. як адзначыў намеснік міністра культуры рэспублікі беларусь уладзімір рылатка, шлях, які давялося прайсці аўтарам манумента (рэспубліканскі конкурс на распрацоўку праекта адбыўся вясною 2002 году) льву і сяргею гумілеўскім, безумоўна, нялёгкі. асабліва ж доўга вырашалася пытанне аб месцы размяшчэння скульптуры. называліся два асноўных адрасы - міускі плошчу і сквер каля кутузаўскага праспекта. у выніку спецыялісты спыніліся на апошнім варыянце. мадэль помніка таксама змянялася некалькі разоў (дарэчы, леў гумілеўскі - адзін з суаўтараў мінскага манумента, прысвечанага янку купалу). у прыватнасці, першапачаткова меркавалася, што пясняр будзе абапірацца на камень, цяпер - на «драўляную» агароджу з выявай папараць-кветкі. размесціцца скульптура з надпісам «мне сняцца сны аб беларусі» на зялёным пагорку, весці да яе будуць прыступкі, з пагорка будзе сцякаць крынічка. сквер каля кутузаўскага праспекта масквы (знаходзіцца ён у знакамітага дома, дзе жыў брэжнеў) досыць ціхі, помнік будзе выдатна праглядацца. дарэчы, фінансаваўся праект з бюджэту саюзнай дзяржавы без якіх-небудзь збояў. ідэя стварэння скульптуры была абвешчана ў 2002 годзе беларускімі грамадскімі арганізацыямі ў расіі і адобрана прэзідэнтам рэспублікі беларусь аляксандрам лукашэнкам і ў масквы сёння скульптары чакаюць вяртання са сталіцы расіі калегі - архітэктара юрыя грыгор'ева. пасля ўзгаднення творчых пытанняў пачнецца адліўка помніка ў бронзе (цяпер праца гатовая ў мяккім варыянце ў поўную велічыню). уладзімір рылатка называе помнік цікавым і тонкім. згодны з намміністра і леў гумілеўскі, які лічыць, што янка купала на гэты раз атрымаўся ня узнёсла-гераічным, а рамантычна-лірычным. у сваю чаргу старшыня рэспубліканскага мастацка-экспертнага савета па манументальным мастацтве іван міско запэўніў, што прайсці праз дзве «экспертызы» - беларускага савета і маскоўскага - справа нялёгкая. а гэта гаворыць пра тое, што помнік сапраўды атрымаўся. дакладная дата ўстаноўкі тварэння гумілеўскіх яшчэ не вызначана. у канцы траўня бронзавая статуя янкі купалы (у вышыню - амаль чатыры з паловай метра) ужо будзе гатова да адпраўкі ў первопрестольную. не выключана, што ўрачыстая цырымонія адкрыцця помніка адбудзецца ў верасні - у дзень беларускага пісьменства або ў дзень масквы.

я прачытаў аповесць в.быкава “жураўліны крык”. гэтая аповесць, як і іншыя творы быкава, што я прачытаў, пра вайну. апісання ваенных дзеянняў у творы не шмат, больш старонак адведзена апісанню настрою і стану герояў, іх успамінам і перажыванням. з усіх салдат, якія засталіся на пераездзе затрымліваць ворага, мне найбольш спадабаўся свіст. вясёлы і знаходлівы, віцька ў воінам забыцца пра тое, што іх, магчыма, чакае смерць. яго жарты падымалі ў салдаіт настрой. віцька свіст сам вельмі шчодры чалавек і не любіць скупых. гэтая рыса яго характару вельмі добра раскрываецца ў эпізодзе з салам пшанічнага. іншы на яго месцы мог бы іцца з пшанічным і ціхенька з’есці сала толькі ўдваіх. але віцька так ніколі не зрабіў бы. ён добра разумее, што ўсе воіны галодныя. таму, забраўшы падманам сала ў пшанічнага, віцька прапануе зварыць кашу на ўсіх. вядома, не вельмі добра, што ён гэта зрабіў падманам, але ў дадзенай сітуацыі іншага выйсця не было. 

мінулае свіста дае нам зразумець, што ў гэтага хлопца ў жыцці не шсё было гладка. ён быў уцягнуты ў нячыстую справу: абкрадванне дзяржавы. за гэта свісту давялося нават пасядзець у турме. але сваю памылку віцька зразумеў сам і хутка выправіў яе. 

калі пачалося вайна, свіст разам з іншымі воінамі апынуўся на фронце. а ў хуткім часе — і на пераездзе. калм з’явіліся немцы і стала зразумела, што прыйдзецца загінуць, свіст ні на хвіліну не падумаў пра здраду. ён смела і адважна змагаўся да канца, падтрымліваў дух астатніх. 

васіль быкау ставіць перад сваімі героямі праблему выбару і або здрадзіць радзіме, або стаць яе абаронцам. віцька свіст выпрабаванне вытрымаў, нягледзячы на крымінальнае мінулае і памылкі ў жыцці. за гэта не патрэбна яго вельмі строга судзіць, таму што ў кожнага чалавека ёсць свае памылкі. але адна справа, калі чалавек разумее свае памылкі і ў далейшым не робіць іх, і другая справа, калі чалавек робіць памылкі і ў далейшым іх не выпраўляе. 

вось за гэтыя рысы характару мне і спадабаўся віцька свіст.

подробнее - на -