Составить -описание пра горад или вёску.на бел.языке.

  салигорск- горад не тольки малады, але и маладзёжны.   у ясныя сонечныя дни на скверах и бульварах з'яуляюцца шумливыя ланцужки дзяцей. усюды сме,звонкия галасы,шчэбет.   у новым горадзе усё новае, свежае, маладое. прасторныя плошчы, шырокия вулицы, вяликия магазины. светлыя у пяць-дзевяць паверхау. и усюды шчасливыя маладыя твары.   шумными чародками бягуць пасля школы гарэзныя падлетки, пад канец дня з'яуляюцца на вулицах новенькия зручныя каляски. маладыя мамы и папы прагульваюць пасля работы сваих малышоу. у салигорску няма ускраин. няма вузких крывых вулачак и завулкау. няма драуляных хат. прыгожыя, аднолькава шырокия и роуныя вулицы з бульварами и скверами, залитыми сонцам камяницами выходзяць у адкрытае роунае поле.

мая радзіма  

беларусь! цікавы край, мужны, працавіты і гасцінны народ! гэта можна пачуць у размове, пачуць ад тых, хто ў гады вайны змагаўся з ворагам на беларускай зямлі, і ад тых, хто часова жыў у нашай рэспубліцы або проста прыязджаў да нас па якіх-небудзь справах, і ад тых, хто ведае беларусь з кніг, газет, паўражаннях сваіх таварышаў.  

беларусь мае добрую славу ва ўсім свеце. слава яе звязана з гераізмам, праяўленым беларускім у гады ліхалеццяў, з велізарнымі пераўтварэннямі, што адбыліся ў краіне з таго часу, як народ стаў гаспадаром свайго лёсу, з матэрыяльнымі і духоўнымі здабыткамі, якіх з кожным становіцца больш і больш.  

той, хто прыязджае ў нашу рэспубліку, не ўбачыць тут ні марскога ўзбярэжжа, ні высокіх гор, ні бязмежных стэпаў, ні пясчаных пустыняў з рэдкімі аазісамі. тэрыторыя беларусі пераважна раўнінная, перасечаная невысокімі ўзгоркамі, пакрытая лясной і травяной расліннасцю. дзе б мы ні апынуліся ў рэспубліцы, усюды ўбачым нямала цудоўных куткоў, якія надоўга пакі светлы след у памяці. всё держи!  

я вивчаю українську мову!

1. сказ з раскрытымі дужкамі і знакамі прыпынку.

віхор наляцеў на ліпку. дрэва густа зашумела. на зямлю пасыпалася насенне. вецер падхапіў адно зярнятка і панёс над зямлёю. потым віхор сціх. зярнятка апусцілася на зямлю. яно схавалася ў шчылінцы, заснула да вясны.

2. дзейнік і выказнік у кожным сказе (па нумары). вецер - дзейнік; наляцеў - выказнік. дрэва - дзейнік; зашумела - выказнік. насенне - дзейнік; пасыпалася - выказнік. вецер - дзейнік; падхапіў - выказнік. віхор - дзейнік; сціх - выказнік. зярнятка - дзейнік; апусцілася - выказнік. яно - дзейнік; схавалася, заснула - выказнік. 3. склоны назоўнікаў у дужках.

памятка

назоўны склон (хто? што? )

родны склон (каго? чаго? адкуль? дзе? куды? )

давальны склон (каму? чаму? куды? )

вінавальны склон (каго? што? куды? калі? )

творны склон (кім? чым? дзе? калі? )

месны склон (аб кім? аб чым? дзе? )

наляцеў [на што? куды? ] на ліпку- вінавальны склон

пасыпалася [на што? куды? ] на зямлю- вінавальны склон

панёс [над чым? дзе? ] над зямлёю- творны склон

апусцілася [на што? куды? ] на зямлю - вінавальны склон

схавалася [у чым? дзе? ] ў шчылінцы - творны склон

заснула [да чаго? ] да вясны - родны склон