Дапішыце беларускія прыказкі 1.з міру па ні 2.сем разоў 3.новых сяброў не 4.дзе гаспадар ходзі 5.слова , як

Зміру па нітцы - і клубок назбіраецца сем разоў адмерай, адзін раз адрэж. новых сяброў не забывай, а старых набывай 4.дзе гаспадар ходзіць,там жыта родзіць 5.слова , як птушка: выляціць-не зловіш.

6дзе сёння стаяць муры магілёва, калісьці "драмала пушча ў сотні гоняў". у ёй жыў машэка, "разбойнік страшны на ўвесь мір". даўней было шмат асілкаў. машэка "дзіцём нясці ўжо мог калоду, якой трох сталых - не маглі". аднак па натуры ён быў ціхі і лагодны. змяніўся хлопец, "да крыві людской стаў ласы, сваё пакінуўшы сяло", праз дзяўчыну. машэка і наталька былі аднагодкі. сябравалі ў дзяцінстве, а "пасля і самі не спазналі", як прыйшло каханне. "наталька ў вёсцы між сваімі найпрыгажэйшаю была". не адзін хлопец ціха ўздыхаў па ёй, зайздросцячы машэку. хлопцу выпала чарга гнаць плыты на украіну. вярнуўшыся ў вёску, ён даведаўся, што наталька жыве ў доме багатага баярына, што дзяўчына "зраклася мілага свайго". не меў машэка такой сілы, каб разваліць сцены замка, дзе быў вораг з яго каханай. 3 дня ў дзень хмурней ён станавіўся, расла ў ім помста. дачакаўшыся вясны, машэка ўцёк у пушчу. спачатку дань жыццём плацілі яму адны багатыры, пасля знаходзілі ў магіле спачын і вёсак жыхары

1) выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.2) моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.3) седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.4) дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.5) цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .6) ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.7) даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.8) недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.