Зтворамі я. коласа я знаёмы яшчэ з самага маленства. першымі творамі былі вершы, а потым паступова мы пачалі ўжо вывучаць і апавяданні, аповесці. нядаўна мы разглядалі верш ''на полі вясною''. у гэтым вершы аўтар паказвае хараство да прыроды, выказвае сваю любоў да роднага краю, вучыць нас як важна бачыць хараство роднага краю. твор пачыныецца і заканчваецца адным і тым жа слупком: ''люблю я прыволле шырокіх палёў, зялёнае мора ржаных( буйных) каласоў'' у гэтым вершы аўтар выкладвае ўсю сваю любоў да беларускай прыроды. амаль кожны слупок пачынаецца са слова люблю. менавіта ад гэтага слова можна зразумець як колас любіць і паважае прыроду. як яна яму падабаецца і якая яна прыгажосць. колас нават у гэтым творы ўжывае эпітэты і метафары, для таго, каб паказаць больш ярка прыгажосць прыроды. у коласа няма нават слоў як апісаць гэту прыгажосць беларускай прыроды, гэта ўсё хараство! твор пакінуў моцнае ўражанне, дапамог зразумець, як шмат прыгажосці вакол нас! якая ўсё ж такі ў нас прыгожая беларуская !
fox-cab3444
22.11.2020
Праблема якая хвалюе мяне - гэта абыякавасць. людзі павінны быць перш за ўсё неабыякавымі. абыякавасць - хвароба, якая ўразіла многіх людзей. праўда, я не , як вылечыць гэтую хваробу. па-мойму, аднымі пропаведзямі тут нічога не зробіш. адзін мой сябар, у якога, як і ў мяне, мэта жыцця - змагацца з людскіх абыякавасцю, марыць у будучыні стаць вялікім палітычным дзеячам і выклікаць якім-небудзь чынам ўсеагульны стрэс. так, людзей трэба абудзіць. павінна паўстаць нейкая сітуацыя, калі ў людзях прачнецца любоў і спачуванне да бліжняга. бо нездарма ж існуе меркаванне, што з маўклівай згоды абыякавых здзяйсняюцца ўсе самыя страшныя злачынствы ў гэтым свеце. я не кажу, што гэтыя якасці зусім зніклі; няма, яны ёсць, але яны спяць, як мядзведзь які лёг на зіму ў спячку. вядома, я катэгарычна , каб такі стрэсавай сітуацыяй з'явілася вайна; яна сама па сабе жудасная, але што-то павінна ўскалыхнуць людзей, інакш жыццё зойдзе ў тупік.( и не )