Как можно переносить слово : беловежская можно ли переносить беловеж-ская?

Да, можно. бе-ло-веж-ская. беловежс-кая. беловеж-ская (перенос свободный)

Аднойчы мы з мамай хадзілі па парку. была ўжо позняя восень. і тут я заўважыў, што нехта варушыцца на тоўстым ствале старога дрэва. я паглядзеў туды і ўбачыў вавёрку! яна трымалася на ствале, моцна ўчапіўшыся ў кару кіпцікамі на лапках.  з першага погляду было відаць, што мех у вавёрачкі вельмі густое і пухнатае. я гэтаму не здзівіўся, бо да зімы ўсе звяры адрошчваць цёплыя футры. у кажушку звярка спалучаліся тры колеры: чырвона-рыжы, попельна-шэры і белы. спінка і галоўка вавёрачкі былі рудымі, бакі шэранькая, а брушка - белым.  вавёрачка, не міргаючы, глядзела на нас сваімі бліскучымі чорнымі вачыма. яны нагадвалі мне вугольчыкі. вушкі на маленькай галоўцы звярка глядзелі ўверх. я заўважыў на іх смешныя пэндзля. у школе нам расказвалі, што гэтыя пэндзля вырастаюць на вушах у вавёрачак раз да зімы, а летам іх там няма.  але самым раскошным ў вавёрчыных зімовым уборы быў, вядома, яе футравай пухнаты хвост! ён жа нават замяняе вавёрцы парашут, калі яна скача па дрэвах! я заўважыў, што хвост звярка меў шэры з рудым колер. ён здаўся мне вельмі вялікім, нават больш самой вавёрачкі!   тут вавёрачка, хутка перабіраючы сваімі моцнымі чэпкімі лапкамі, імгненнем ўскараскалася па ствале дрэва. маленькая альпіністка знікла за галінамі. яна запомнілася мне сапраўднай пухнатай прыгажуняй

Рамантызм – надзвычай важны этап у развіцці культуры, гэта сапраўдная рэвалюцыя ў мастацтве, не толькі ў літаратуры. рамантыкі падпарадкавалі сабе тэатр, жывапіс, музыку, філасофію, многія гуманітарныя навукі. а ў літаратуры тэмп развіцця надзвычай паскорыўся, новыя плыні і напрамкі ўзнікалі і развіваліся нават за месяцы. як ні ў адну іншую эпоху, літаратура рамантызму звязана з філасофіяй. рамантыкі сцвярджалі веру ў панаванне духоўнага пачатку ў жыцці, падпарадкаванне матэрыі духу. адным з выдатных пісьменнікаў-рамантыкаў быў ян баршчэўскі. вяршыняй творчасці пісьменніка стала кніга "шляхціц завальня, або беларусь у фантастычных апавяданнях". яна складаецца з чатырнаццаці апавяданняў міфалагічна-фальклорнага зместу, сюжэты якіх аповеды падарожнікаў у доме шляхціца завальні падчас доўгіх зімовых вечароў. усе апавяданні глыбока павучальныя і ў той жа час займальныя. найбольш цікавыя апавяданні "плачка" і "сын буры". "плачка" - адно з самых незвычайных апавяданняў кнігі. у гэтай гісторыі апісваецца незвычайная прыгожая кабета, якая з'яўляецца ў пакінутых , у пустых касцёлах і на руінах. на яе вачах заўсёды блішчэлі слёзы, з-за таго людзі называлі яе плачкай. вобраз плачкі сымвалізуе, што ў чалавека на першым месце павінны быць не матэрыальныя, а духоўныя каштоўнасці. яна плача, бо іх, каштоўнасці, не бачаць, не разумеюць, ганяюцца за ўяўным, несапраўдным. у апавяданні "сын буры" сляпы францішак расказвае пра сваю сустрэчу з дзіўным пілігрымам, які назваў сябе сынам буры. у час буры гэты чалавек не хаваўся ад дажджу і ветру. сын буры расказаў, як некалі каля беднай хаціны сваіх бацькоў спаткаў плачку, апранутую ў сукенку вясёлкавых колераў і з кветкамі на галаве. плачка паказала юнаку далёкі свет, над якім пад аблакамі кружылі арлы. хлопе вырашыў пабачыць, што дзеецца на свеце, і з таго часу блукае па зямлі. сын буры - чалавек, апантаны вечнай прагай творчасці, пошуку ісціны, пазнання, дзеяння. вобразы плачкі і сына буры арыгінальны і не сустракаюцца ў іншых славянскіх літаратурах. кніга "шляхціц завальня" ўздымае перш за ўсё маральна-этычныя праблемы. але паўстаюць яны ў цікавых міфалагічных вобразах.