Прачытайце.вызначце склон прыметникау. над соннаю зямлёю зазвинеуптушыны спеу. марынка убачыла на лузе вяликую страказу. дзеци залюбавалися стракатрй птушкай. пад старай бярозай рос прыгожы падбярозавик. дзяучынка апранула синяю сукенку. пад высокай елкай было шмат шышак. прыемна гуляць па лесе сонечнай веснавой раницай. ​

Яхачу вам расказаць пра маю бабулі. больш за ўсё мяне зачароўваюць яе вочы. яны нябеснага адцення з блакітнымі пестринками ў сярэдзіне. яе вочы мне нагадваюць яснае неба, такое ж чыстае і светлае. многія людзі кажуць, што вочы могуць ахарактарызаваць чалавека. гэта меркаванне падыходзіць да маёй бабулі. яна адкрытая, добрая, начытаная. у бабулі, маленькі, выразны нос, пульхныя і ружовыя шчокі. яе валасы залацістага адцення, падыходзяць да вачэй. я лічу сваю бабулю вельмі прыгожай, узрост нават фарбуе яе. для мяне гэты чалавек шмат значыць.

Сказ   -   інтанацыйна аформленая адзінка. сінтаксічны ланцуг членаў, у якiм выказана прэдыкатыўнае значэнне і размеркаваны  ролі членаў сказа , - гэта яшчэ не сказ , а толькі яго структурная аснова.каб гэтая канструкцыя стала сказам , яна павінна быць інтанацыйна аформленая. адпаведная інтанацыя, якая афармляе сказ , дазваляе тым самым аддзяліць сказ ад іншага: звычайна ў тэксце, якi чытаюць, ясна «чутны» кропкі, пытальнікі, клічнікі, гэта значыць   усё тое, чым на пісьме адзiн сказ аддзяляецца ад іншага. складаны сказ   складаецца з двух і больш прэдыкатыўных канструкцый, але толькі апошняя прэдыкатыўныя канструкцыя мае інтанацыю завяршэння (аформлена гэтак жа, як просты сказ). іншыя прэдыкатыўныя канструкцыі ў складзе складанага  сказа - інтанацыйна незавершаныя, што перадаецца на пісьме коскай або іншым знакам прыпынку