Напишыце кали ласка жалобу або благадарнасць на имя дырэктара школы ад имя раслины або жывёлы, якия насяляюць тэрыторыю школы12 - 15 сказау)

Добры дзень! мае імя барсік, і я кот, які жыве ў вашай школе. мне вельмі падабаецца тут, бо тут цёпла, мяне кормяць і ласкаюць дзеці. я магу гуляць, калі хачу, і ніхто не гаварыць: "во! прыплеўся нейкі кот! " вельмі ўдзячны вам за тое, што вы далі мне асобную комнату. яна светлая і ўтульная. у мяне там ёсць ўсё, што только можа быць патрэбным кату. я вельмі рады, што вы асабіста да мяне заходзіце, гладзіце, а я вам мурлыкаю ў адказ. я вам: ганяю мышэй, калі яны з'яўляюцца, ахоўваю школу.  карацей кажучы, я вельмі рады, што ў мяне такі гаспадар, як вы.                                                                                    ваш кот барсік.

Мой лепшы сябар калі мяне папросяць расказаць пра галоўнага чалавека ў маім жыцці, я, не задумваючыся, раскажу пра свайго брата. мы з ім не толькі родныя, але і лепшыя сябры. праўда, у дзяцінстве мы шмат спаборнічалі і біліся, але зараз лепшых сяброў, чым мы, не знайсці. завуць майго брата жэня. ён высокі, вышэйшы за мяне на дзесяць сантыметраў. у яго вельмі шырокія плечы. у жэні доўгія кучаравыя валасы, якім пазайздросціла б любая дзяўчына. у яго прыгожыя блакітныя вочы, абрамлёныя доўгімі густымі вейкамі. голас у майго брата вельмі прыемны, мяккі і спакойны. яго наогул складана вывесці з сябе. жэня вельмі ўраўнаважаны чалавек, у адрозненне ад мяне. жэня папулярны сярод дзяўчат. ня столькі дзякуючы сваёй знешнасці, колькі дзякуючы абаянню і абыходлівасці. я люблю праводзіць з ім час, таму што ў яго добрая фантазія і з ім ніколі не бывае сумна. я трошкі зайздрошчу свайму брату і хацеў бы быць падобным характарам на яго. але адначасова я ганаруся ім, бо ён мой лепшы сябар.

Няма нічога больш каштоўнага, чым жыццё чалавека. але, відаць, не ўсе гэта разумеюць. інакш адкуль у свеце столькі войнаў? задумайцеся: ну што добрага можа даць чалавецтву і асобнаму чалавеку вайна? хоць што-небудзь прыйшло на розум? а што дрэннага? вось тут можна назваць многае: мільёны забітых і пакалечаных, яшчэ больш асірацелых і з разбітымі сэрцамі. як пісаў анатоль вярцінскі ў сваім творы "рэквіем па кожным чацвёртым": кожны чацвёрты быў мёртвы — мір і спакой ім вечны! кожны трэці быў змораны, скалечаны і знявечаны.  кожны другі на целе меў раны, апёкі ці шрамы. i ўсе мы, усе мы мелі на душы сваёй раны.вялікая айчынная вайна прайшлася па нашай краіне, змятаючы ўсё на сваім шляху. мы не былі ініцыятарамі гэтай вайны і не былі ў ёй зацікаўленыя. але чамусьці менавіта на нашай тэрыторыі вяліся самыя жорсткія баі. менавіта наша радзіма была акупаваная нямецкімі захопнікамі. менавіта сярод нашых людзей быў забіты кожны чацвёрты: лічым: кожны чацвёрты, а той рахунак прыблізны, а той рахунак няцвёрды, а ўрон яшчэ больш вялізны.наш народ паказаў небывалую мужнасць ў гэтай вайне: зямля мая бой прымала ад стара і да мала, ад стогадовага талаша да казея — малыша.за гэта яму гонар і хвала.  але яшчэ большая хвала будзе таму народу, які зразумее, што войны ніколі не прыносяць дабра. іх вынік - гора, слёзы, боль, зраненыя целы і душы. нават калі вайна скончаная, яна назаўсёды застанецца ў сэрцах і памяці людзей незагойнай ранай. і свята будзе азмрочаным адсутнасцю тых, хто вярнуў мір на нашу землю цаною свайго жыцця:   мір асвятліў нас сваім святлом. грымелі ўрачыста акорды. толькі не быў за святочным сталом кожны чацвёрты."людзі, вы вывучылі ўрок? " - спытаюся я, перайначыўшы радок з вершу анатоля вярцінскага.  азірніцеся на нашых загінуўшых продкаў. чуеце іх галасы? слухайце ўважліва. і не паўтарайце іх памылак. памятайце, што чалавечае жыццё - найкаштоўнейшае багацце. спыніце войны, пакуль не знішчылі адзін аднаго. любоў і памяркоўнасць - вось што выратуе чалавецтва.