Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:
Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .
Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні
Барыс Фішар у апавяданні Васіля Быкава “Жураўліны крык” – адзін з мужна загінулых байцоў групы, што абараняла адыход нашых войскаў у першыя дні вайны. Фішар – зусім не ваенны чалавек. Ён вучоны, кандыдат мастацтвазнаўства, інтэлігент. Але гэта не перашкаджае яму даказаць сваю годнасць і смеласць у абароне ад ворагаў.
Як прыйшла вайна, Барысу Фішару мінуў ужо трэці дзесятак. Ён захапляўся мастацтвам, яно было для яго цудам і найвышэйшым праяўленнем чалавечага духу. Дома ён захоўваў манаграфіі, малюнкі, рэпрадукцыі з альбомаў па жывапісу і скульптуры. Барыс Фішар маляваў і сам. У асноўным, тое, што бачыў навокал самога сябе. Хоць ён і не стаў вялікім мастаком, але цягам часу ўпэўніўся, што без мастацтва ягонае існаванне не мае сэнсу, захапіўся ім і звязаў з мастацтвам усё сваё жыццё.
Апынуўшыся сярод вайсковых, ён разумеў, што не мае патрэбных навыкаў, адчуваў сябе чужынцам, белай варонай, няўмекаю. Інтэлігенту з мастацкім складам думкі, яму прыходзілася цяжка сярод крыклівых сяржантаў і таварышаў па войску. Але вось прыйшла сапраўдная вайна. Няёмкасць, няўклюжасць у ваеннай справе Фішара пересталі турбаваць яго. Галоўным стала іншае – бараніцца ад ворагаў. Смелым, мужным байцом паказвае сябе кандыдат мастацтвазнаўства.
Адзін за адным гінуць героі апавядання ў няроўным баі. Мужна памірае і Барыс Фішар, забіўшы адзінага ў сваім жыцці ворага.
Подробнее - на -
Объяснение:
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Напишите пример текста публлитыстычнага стылю