янка купала
спадчына
ад прадзедаў спакон вякоў
мне засталася спадчына;
паміж сваіх і чужакоў
яна мне ласкай матчынай.
аб ёй мне баюць казкі-сны
вясеннія праталіны,
і лесу шэлест верасны,
і ў полі дуб апалены.
аб ёй мне будзіць успамін
на ліпе бусел клёкатам
і той стары амшалы тын,
што лёг ля вёсак покатам;
і тое нуднае ягнят
бляянне-зоў на пасьбішчы,
і крык вароніных грамад
на могілкавым кладзьбішчы.
і ў белы дзень і чорну ноч
я ўсцяж раблю агледзіны,
ці гэты скарб не збрыў дзе проч,
ці трутнем ён не з'едзены.
нашу яго ў жывой душы,
як вечны светач-полымя,
што сярод цемры і глушы
мне свеціць між вандоламі.
жыве з ім дум маіх сям'я
і сніць з ім сны
завецца ж спадчына мая
ўсяго старонкай роднаю.
1918
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Что такое развиты и не развиты сказ