Как правильно переносить слова дзяд-зь-ка, ча-рад-зей

Дзядзь-ка. ча-ра-дзей ========================

Дзейник- гэта галоўны член прапановы, які пазначае пра каго або пра што гаворыцца ў сказе, і адказвае на пытанне хто? ці што? дзейнік часцей за ўсё выказана імем существительным. падкрэсліваецца адной рысай.         выказнік - гэта галоўны член прапановы, які пазначае, што ў прапанове гаворыцца пра падлягае, і адказвае на пытанне што робіць? што робяць? што зрабіў? што зрабіла? часцей за ўсё выяўляецца дзеясловам. падкрэсліваецца двума рысамі.                                                                       вызначэнне - гэта другарадны член прапановы, які адказвае на пытанні які? якая? якое? якія?                                                                                     дадатак - гэта другарадны член прапановы, які адказвае на пытанні: каго? чаго?                                                   каму? чаму?                                                   каго? што?                                                   кім? чым?                                                 пра каго? пра што?                                     акалічнасць - гэта другарадны член прапановы, які адказвае на пытанні: дзе? куды? адкуль? як? калі? і падкрэсліваецца адрывістай лініяй і кропкай. акалічнасць часцей за ўсё выражаецца назоўнікам ці мове.

Уасноўным, паэзія гэта верш. але часта пад гэтым тэрмінам разумеецца ўсё прыгожае, што нас акружае, што нас натхняе на подзвігі і надае нам мудрасці. складана было б прадставіць творчасць такіх вялікіх дзеячаў літаратуры, як пушкін, для якога вершаваны памер і рыфмаваныя радкі служылі выразам ўласных эмоцый, выхаду сваёй дзікай энергіі пачуццяў і незвычайнага ўспрымання рэальнасці. а маякоўскі, для якога паэзія стала «дырыжорскай» палачкай у «аркестры» духу чалавечага, зазываючы іх на подзвігі і паказваючы ім рэальнасць. яшчэ і ўкраінскія паэты шанавалі рыфмаваныя радкі, выказваючы свае думкі, схаваным сэнсам паказваючы людзям сапраўдныя твары тых, каму яны так слепа і свята верылі. гэта і шаўчэнка, і катлярэўскі, і многія іншыя, якія, "узброіўшыся" словам, неслі ў чалавечыя душы і сэрцы свет і свята, паказвалі жорсткасць рэальнасці і бязмежную фантазію чалавечага розуму.