Просклонять слова "завируха" "лозня" "смага" "дачка"

Н.с. завiруха, лазня, смага, дачка р.с. завiрухi, лазнi, смагi, дачкi д.с. завiрусе, лазнi, смазе, дачцы в.с. завiруху, лазню, смагу, дачку т.с. завiрухай, лазняй, смагай, дачкой м.с. (аб) завiрусе, лазнi, смазе, дачцы

"скажы, калі ласка, якая зараз гадзіна" -  папрасіла дачушка непадымаючы галавы ад падушкі і (не)расплюшчваючы вочы. маці незадаволена зірнула на гадзіннік і абвясціла: "ты ўжо спазнілася -  час табе непатрэбен". дяўчынка насунула на галаву коўдру, але тут  жа падскочыла на ложку і акругліла і без таго вялікія вочкі. "я  ж прасіла цябе пабудзіць загадзя" -  закрычала яна з абурэннем. "я і буджу цябе ўжо на працягу паўгадзіны, а ты ўсё ніяк не можаш падняцца" -  не  весела гаварыла матуля. "збірайся хутчэй, можа і паспееш".

дзядзька антось  — брат міхала і верны яго памочнік ва ўсіх справах. ён дзяліў з сям'ёй лесніка ўсе радасці і тыя нягоды, якіх так многа выпадала на іх долю.

характар антося і яго найлепшыя чалавечыя якасці найбольш поўна раскрываюцца ў працы. у адносінах да ўсяго, за што б ён не браўся, выяўляюцца такія рысы, як дбайнасць і акуратнасць, майстэрства і настойлівасць, працавітасць і цярплівасць. усюды ў яго ўзорны лад і парадак.

знешні выгляд дзядзькі: невысокі рост, каржакаватая фігура, зухаўскія вусы, кароткі і таўсматы нос. захапляюць дабрата, спагадлівасць антося, яго клапатлівыя адносіны да дзяцей міхала і ганны, уменне ладзіць з імі, быць ім дарадцам, суддзёю, выхавальнікам, сябрам, апекуном. дзядзька, як ніхто, умеў прыносіць ім радасць.