Растлумачце значэнне фразеалагiзмау: верзцi грушы на вярбе табаку важыць траянскi конь альма-матэр кануць у лету сiняя панчоха за сiняя птушка людзьмi звацца сабака на сене

Верзцi грушы на вярбе - казаць абы-што табаку важыць - драмаць траянскi конь - падман, ашуканства альма-матэр - вну (вышэйшая навучальная ўстанова) кануць у лету - мінуць сiняя панчоха - нежаноцкая жанчына за - вельмі даўно сiняя птушка - шчасце людзьмi звацца - сцвердзіцца як самастойная нацыя сабака на сене - чалавек, які сам чымсьці не карыстаецца і другім не дае гэтым карыстацца

У  мяне, ёсць сабака. завуць яго жуля. гэта невялічкі сабака. сам ён увесь чорны, а лапкі і грудка жоўтыя. вочы ў яго вялікія, круглыя і зяленыя.  ён жыве у нас ужо дзесяць год. кармлю я свайго сабаку тры разы ў дзень. ён вельмі любіць малако, цукар і костачкі. мы з ім заўсёды ходзім гуляць у лес.я кі яму галінкі, а ен іх прыносіць. жуля вельмі разумны сабака, адданы.  аднойчы ў яго жыцці здарыўся такі выпадак. летам мой тата з сябрамі пайшоў на возера пасля працы і ўзяў з сабой жулю. татка з сябрамі смяяліся, купаліся і жартавалі. раптам адзін татаў сябар пачаў тануць. тата не разгубіўся  і кінуўся на дапамогу, і якое ж было яго здзіўленне, калі жуля кінуўся за ім. калі яны ўжо падплывалі да берага і ў таты не хапала больш моцы плыць далей, наш сабака схапціў тату за валасы  і пачаў цягнуць да берага. з таго самага часу тата палюбіў жулю яшчэ больш. мы заўседы ўспамінаем гэты выпадак. вось такі ў нас разумны і адданы сабака. для нас ен не проста жывела, а самы сапраўдны член нашай сям’і.

У  мяне, ёсць сабака. завуць яго жуля. гэта невялічкі сабака. сам ён увесь чорны, а лапкі і грудка жоўтыя. вочы ў яго вялікія, круглыя і зяленыя.  ён жыве у нас ужо дзесяць год. кармлю я свайго сабаку тры разы ў дзень. ён вельмі любіць малако, цукар і костачкі. мы з ім заўсёды ходзім гуляць у лес.я кі яму галінкі, а ен іх прыносіць. жуля вельмі разумны сабака, адданы.  аднойчы ў яго жыцці здарыўся такі выпадак. летам мой тата з сябрамі пайшоў на возера пасля працы і ўзяў з сабой жулю. татка з сябрамі смяяліся, купаліся і жартавалі. раптам адзін татаў сябар пачаў тануць. тата не разгубіўся  і кінуўся на дапамогу, і якое ж было яго здзіўленне, калі жуля кінуўся за ім. калі яны ўжо падплывалі да берага і ў таты не хапала больш моцы плыць далей, наш сабака схапціў тату за валасы  і пачаў цягнуць да берага. з таго самага часу тата палюбіў жулю яшчэ больш. мы заўседы ўспамінаем гэты выпадак. вось такі ў нас разумны і адданы сабака. для нас ен не проста жывела, а самы сапраўдны член нашай сям’і.