Скласци 5-6 сказау, вызначыць даданыя и галоуныя члены сказа

Галоўныя члены: дзейнік, выказнік; даданыя члены: дапаўненне, азначэнне, акалічнасць. 1.  вечарамі я заўсёды гляджу тэлевізар. вечарамі - акалічнасць я - дзейнік заўсёды - акалічнасць гляджу - выказнік тэлевізар - дапаўненне 2. віця захварэў на грып і сядзіць дома.  віця - дзейнік захварэў - выказнік на грып - дапаўненне сядзіць - выказнік дома - акалічнасць 3. пасля вячэры мы будзем чытаць кнігі. пасля вячэры - акалічнасць мы - дзейнік будзем чытаць - выказнік кнігі - дапаўненне 4. у нядзелю мае бацькі едуць у вёску. у нядзелю - акалічнасць  мае - азначэнне бацькі - дзейнік едуць - выказнік у вёску - акалічнасць 5. я люблю ажынавае варэнне. я - дзейнік люблю - выказнік ажынавае - азначэнне варэнне - дапаўненне

Лирика Тютчева занимает особое место в русской поэзии. В свежих и волнующе притягательных стихах Тютчева красота поэтических образов сочетается с глубиною мысли и остротой философских обобщений. Его лирика — это маленькая частица большого целого, но это маленькое воспринимается не отдельно, а находящимся во взаимосвязи со всем миром и в то же время несущим в себе самостоятельную идею.

Особое место в лирике поэта занимает тема человека и природы, нередко даже противоречивое единство человека и природы. Писарев отметил: «В сознание читателя Тютчев вошел прежде всего как певец природы...»

На наступны дзень Тэкля прачнулася вельмі рана і ў добрым настроі. Прачнуўшыся яна ўстала, зрабіла ўсё свае хатнія справы . І пайшла на вуліцу чакаць якой-небудзь весткі аб сваім самым любімым сыночка . На лаўцы яна прасядзела ўвесь дзень, а пакуль сядзела ўспамінала розныя моманты яе з сынам жыцці пакуль ён не прапаў . Але вось пацямнела . Тэкля страціўшы надзею на тое , што яе сын найдёться , пайшла спаць. Яна доўга не магла заснуць , ёй нешта перашкаджала . Але вось у дзверы пастукаліся , яна адкрыла дзверы. Перад ёй стаяў паштальён . ён трымаў у руках ліст . Паштальён з усмешкай аддаў ёй ліст і сказаў : "Гэта табе ад сына". Тэкля са слязамі на вачах раскрыла ліст . У ім , яе сын пісаў што зусім хутка ён будзе дома . Дні ішлі адзін за адным. Тэкля не магла знайсці сабе месца , але ў адзін дзень яна назаўжды страціла думка пра тое , што яе сын вернёться .. На наступны дзень, яна як звычайна ранняй раніцай пайшла на агарод . Прыбраць там , і за яе спіной пачулася ціхае: " Мама! " Тэкля павярнулася і ўбачыла свайго сына. Яны прайшлі ў дом , там яна яго накарміла , напаіла , і потым яны яшчэ доўга сядзелі і любаваліся адзін адным.

Объяснение: