1)малины, рамонки, 2)рака, шафа, 3)mаша, mилана, коля, вызначце у словах нацискныя склады и састауце з их новыя склады

Незнаю мы это прохадили но я не помню но попробую малины и, рамонки о, рака а, шафа а,   маша а , милана и ,коля и,

Мама - мой самы лепшы сябар! Яна заўсёды цікавіцца, якое ў мяне настрой. А я заўсёды пра яе турбуюся. Калі мама кудысьці сыходзіць, я прашу, каб яна брала мяне з сабой. Бо мама - жанчына, і ня моцная, а я добра дзяруся і змагу яе абараніць. Яшчэ клапачуся аб тым, каб мама была прыгожая і прыбраная. Я кажу ёй: «Ты так добра апранутая! »Яна ў мяне заўсёды выдатна выглядае. Мая мама усмешлівая, добрая, працавітая, вясёлая. Я люблю разам з ёй гуляць у шахматы, у гульню «Робаты», пісаць у пропісы, шыць, мыць посуд, печ бліны. Мама любіць мяне, а я кахаю яе. Мама, дзякуй, што ў мяне на кватэры ёсць свае рэчы: цацкі, кнігі, кампутар. Я б хацеў, каб у мяне было яшчэ больш цацак. І каб табе лягчэй было з маім маленькім братам Паляндвіца. Дарагая матуля, хачу, каб ты доўга жыла. Я цябе люблю і табой шаную. Ты мне патрэбна. Ты можаш каго-небудзь нарадзіць. А чым больш дзяцей, тым весялей, а то таты доўга няма з працы. Мама, калі я стану дарослым, буду заўсёды цябе абараняць, таму што ты - мая мама. Я цябе ніколі не выганю з дома і ніколі не кіну.

Мова — душа народа, векавая праца многіх пакаленняў, люстэрка духоўнага жыцця і творчасці грамадства, наш галоўны і неацэнны скарб. i сёння гонар і абавязак усіх нас — шанаваць родную мову, садзейнічаць яе развіццю і росквіту. мова ўваходзіць у наша жыццё з вуст маці. прыгожае гучанне роднага слова мы пачынаем успрымаць з матчыных песень, цудоўных беларускіх казак, легендаў, паданняў. 3 роднай мовай мы пакідаем бацькоўскі парог, выпраўляючыся ў далёкія вандраванні. i пачуццё роднай зямлі, якое неяк губляецца, калі ты жывеш на ёй, асабліва абвастраецца, калі апынешся дзесьці далёка. тады ўспамінаецца кожны куток роднай зямлі, яе людзі, асабліва мілагучнай становіцца мова.