Переведите слова на бел.яз. носки, чулки, сапоги, рубашка, пиджак, шляпа, передник, муж. шарф, галстук.

Шкарпэткі, панчохі, боты, кашуля, пінжак, капялюш, фартух, муж. шалік, гальштук.

ганна жыве ў вежках. ёй 76 гадоў. яна вельмі вясёлая, добрая, супакойная. мае сына віктара, які сядзіць у турме. такая ж, як і мульцік, старэнькая, белая. любіць песню "ой, ляцелі гусі з броду". жыве супакойна і ціха.

мульцік таксама жыве ў вежках. яму 80 гадоў. ён наіўны, жалаблівы, добры, просты. мае аднаго сына, які яму не піша і не помніць бацьку. жонка мульціка памерла. заўсёды моліцца сонцу, размаўляе з ім. ніколі не ходзіць у сталоўку.

гастрыт жыве ў вежках. яму 78 гадоў. злы, рэзкі, калючы як вож. калі з ім гавораць людзі, то ў іх быццам іць душа. мае дзяцей, але яны бацьке толькі грошы шлюць. ён заўсёды дыў за кошт працы другіх.

подробнее - на -

Паэзія аказвае вялікі ўплыў на жыццё не толькі грамадства, але і асобнага чалавека. яна перагортвае штодзённыя погляды і меркаванні людзей, усё, што было нязначным, становіцца важным. і наадварот, рэчы, якія раней вылучаліся на першы план, становяцца другараднымі. асабіста для мяне паэзія з'яўляецца выратаваннем ад таго свету і часу, дзе я жыву. азіраючыся вакол, я бачу толькі хлусня і жорсткасць грамадства. людзі сталі думаць толькі пра сябе, грошы замяняюць сяброў і родных, забойствам дзіцяці ўжо нікога не здзівіш. часам мне здаецца, што свет сышоў з розуму таму, каб не зламаць пад цяжарам і прыгнётам гэтых думак і разважанняў, якія толькі ўводзяць у падушаны стан, я імкнуся выплёскваць свае эмоцыі на творчасці. у сваіх вершах або малюнках я паказваю ўсё, што адбываецца ў мяне ўнутры. для многіх людзей гэта не рашэнне, так як яны баяцца вымовы грамадства на сваю паэзію і таму імкнуцца яе не паказваць. на маю думку, гэта толькі пагаршае іх стан, яны становяцца яшчэ больш замкнёнымі ў сабе, што можа прывесці да адмоўных наступстваў. можа быць гэта і дрэнна, але для мяне меркаванне людзей, якія не блізкія мне, абсалютна абыякава. часта я проста не ўспрымаю крытыку, але не з-за таго, што лічу сваю паэзію дасканалай. а толькі таму, што мяркую, калі вершы ідуць ад сэрца і пішуцца ў парыве эмоцый, іх нельга заганяць у рамкі. яны як вольныя птушкі павінны парыць у нябёсах, а не быць зняволенымі ў клетках стандартаў. роля паэзіі ў маім жыцці? цяжкае пытанне, на які я не магу дакладна адказаць. паэзія для мяне і спосаб зняць з сябе негатыўныя эмоцыі, і проба сваіх сіл у творчасці, а часам проста спосаб данесці да людзей тое, што не магу выказаць простымі словамі