Фанетычны разбор слова друг, падаць

Попробуй это  у вну

1. запіс слова з дапамогай  фанетычнай  транскрыпцыі.

2. падзел на склады, колькасць і тыпы складоў (прыкрыты ці непрыкрыты, адкрыты ці закрыты), націскны склад.

3. тып націску (рухомы ці нерухомы).

4. характарыстыка гукаў: - галосных: а) паводле ўдзелу губ, месца пад’ёму языка, ступені пад’ёму языка; б) з улікам спосабу графічнага абазначэння; - зычных: а) паводле ўдзелу голасу і шуму, спосабу ўтварэння, месца ўтварэння, цвёрдасці-мяккасці, працягласці (калі падоўжаны гук, адзначыць гэта); б) з улікам спосабу графічнага абазначэння.

5. колькасць гукаў і літар.

у школе

1. арфаграфічнае напісанне слова.

2. колькасць складоў, месца націску (націскны склад).

3. характарыстыка гукаў: галосны (якой літарай абазначаны), зычны (звонкі ці глухі, цвёрды, зацвярдзелы ці мяккі, свісцячы ці шыпячы; якой літарай абазначаны).

4. колькасць гукаў і літар.

узоры выканання фанетычнага разбору слова

векавыя дубы  стаяць  паважныя, спакойныя у сваей велічы. (шам.)

у вну

1. [стаjац'].

2. у слове два склады: [ста] — прыкрыты, адкрыты, . [jац'] — прыкрыты, закрыты, націскны.

3. мае рухомы націск (параўн: стаіце і стойце)

4. [с] — зычны, шумны, глухі, шчылінны, свісцячы, пярэднеязычны, зубны, цвёрды; абазначаны літарай с (эс).

[т] — зычны, шумны, глухі, змычны, пярэднеязычны, зубны, цвёрды; абазначаны літарай т (тэ).

[а] — галосны, нелабіялізаваны, сярэдняга рада, ніжняга пад’ёму, абазначаны літарай а (а).

[j] — зычны, санорны, шчылінны, сярэднеязычны, мяккі (не мае адпаведнага цвёрдага); абазначаны разам з наступным [а] літарай я (я).

[а] — галосны, нелабіялізаваны, сярэдняга рада, ніжняга пад’ёму; абазначаны разам з папярэднім [j] літарай я (я).

[ц'] — зычны, шумны, глухі змычна-шчылінны, свісцячы, пярэднеязычны, зубны, мяккі; абазначаны спалучэннем літар ц (цэ) і ь (мяккі знак).

5. у слове 6 гукаў і 6 літар.

у школе

1. стаяць.

2. у слове два склады; націск падае на другі склад (стаяць),

3. с — зычны, глухі, цвёрды, свісцячы; абазначаны літарай с (эс).

т — зычны, глухі, цвёрды; абазначаны літарай т (тэ).

а —галосны; абазначаны літарай а (а).

й — зычны, звонкі, мяккі; абазначаны разам з наступным гукам а літарай я (я).

а — галосны; абазначаны разам з папярэднім гукам й літарай я (я).

ц’ — зычны, глухі, мяккі; абазначаны спалучэннем літар ц (цэ) і ь (мяккі знак).

4. у слове 6 гукаў і 6 літар.

  а на дварэ ўжо вечарэе, і ночка  блізка, змрок гусцее. (к-с)

у вну

1. [бл'іска].

2. у слове два склады: [бл'і] — прыкрыты, адкрыты, націскны, [ска] — прыкрыты, адкрыты.

3. мае рухомы націск (параўн.: блізка і бліжэй).

4.[б] – зычны, шумны, звонкі, змычны, губна-губны, цвёрды; абазначаны літарай б (бэ),

[л'] — зычны, санорны, змычна-праходны, пярэднеязычны, зубны, мяккі; абазначаны літарай л (эл).

[і] — галосны, нелабіялізаваны, пярэдняга рада, верхняга пад’ёму; абазначаны літарай і (і).

[с] —  зычны, шумны, глухі, шчылінны, свісцячы, пярэднеязычпы, зубны, цвёрды; абазначаны літарай з (зэ).

[к] — зычны, шумны, глухі, змычны, заднеязычны, цвёрды; абазначаны літарай к (ка).

[а] — галосны, нелабіялізаваны, сярэдняга рада, ніжняга пад’ёму; абазначаны літарай а (а).

5. у слове 5 гукаў і 5 літар.

у школе

1. блізка.

2. у слове два склады; націск падае на першы склад (блізка).

3. б – зычны, звонкі, цвёрды; абазначаны літарай б (бэ).

л’ – зычны, звонкі, мяккі; абазначаны літарай л (эл).

і — галосны; абазначаны ліарай і (і).

с — зычны, глухі, цвёрды, свісцячы; абазначаны літарай з (зэ).

к — зычны, глухі, цвёрды; абазначаны літарай к (ка).

а — галосны; абазначаны літарай а (а).

4. у слове 5 гукаў і 5 літар.

Вот только этот знаю: — сястра! я нічога не бачу. у мяне ў вачах толькі белы туман! ян кулеш зразумеў, што гэты туман над ім назаўсёды. ёнаслеп. яму стала горача. слых яго ўлавіў, як медсястра некага ўстрывожана клі а потым ён успомніў сонечны дзень.гэткія дні бываюць у канцы жніўня і на пачатку верасня. сын павел усё ж прымусіў, угаварыў бацьку пайсці на паля-ванне на качак. i ён згадзіўся, выбраў вераснёўскі пагодны ад-вячорак, дастаў старую аднастволку, знайшоў чатыры патро-ны да яе і павёў сына да рэчкі, на старыцы.3 крыкам падхопліваецца на крыло, імклівым зігзагам узві-ваецца ўгору з куп'я бакас. стрэліць бацька не паспявае. акрамя бакаса, болын ні на што ім не пашанцавала, і сын засмуча-ны, хаця кулеш даў яму два разы стрэліць.i ў гэты час ад алешніку роўна, не хаваючыся, ляцяць дзве птушкі. ляцяць крыху далекавата, упэўнена і спакойна. ку-леш ускідае стрэльбу, страляе і бачыць, як адна птушка камячком падае ў траву.дзікі голуб, горлінка, нават не ўцякае ад іх, сядзіць, пры-паўшы на перабітае крыло, і круглае яго вока здзіўлена і -ча глядзіць на людзей.— горлінка, — гаворыць кулеш і адчувае, як прыкра само-му, што не стрымаўся, што страляў. навошта ім гэтая прыго-жая лясная птушка. галубы гэтыя любяць сядзець на вяршы-нях дрэў на ўсходзе і на захадзе сонца. стройныя, быццамвытачаныя, нерухомыя.кулеш нагінаецца, бярэ ў рукі птушку. крыло само падае, але шрацінка папала ў цела пад ім, і таму крылом птушка не можа варухнуць. на зямлі яна прападзе.— а мы забяром яе дадому! хай жыве ў нас! павел па-дзіцячаму рады, што ў яго будзе жывая цацка, свой дзікі голуб.дадому ён бяжыць амаль подбегам перад бацькам, задаволены і шчаслівы, што ёсць здабыча.кулеш скіроўвае на агароды, каб зайсці на двор непрыкметна для людзей.маці люба сварылася тады на яго з-за падстрэленага галубка.— дзіця магло пацешыцца. а ты, стары чалавек, узяў пад-стрэліў птушку. куды ж цяпер яе? ян маўчаў, гаварыць не было чаго.пасяліўся дзікі голуб жыць на дварэ пад перавернутай скрыняй. пакрысе голуб ажыў, пачаў кляваць зерне, піць ва-ду. i калі аднойчы паўлік прыпадняў скрынку, ён выбег з-пад яе і ўзляцеў на яблыню.дальбог узляцеў! — зарадавалася старая люба.а як мы яго назад зловім? — паўліку не хацелася разлучацца з птушкай.— назад ты яго не зловіш. паляціць ён сваіх шукаць. пара ім у чароды збірацца і адлятаць.але не адляцеў дзікі голуб, якому давялося пабыць пры ча-лавеку.— што ж ён сабе думае? калі не адляціць, прападзе ж зі-мой, — бедавала старая люба.а паўлік падсыпаў круп, і голуб прылятаў карміцца, зля-таў з даху на плот, з плота на зямлю і па-гаспадарску разгуль-ваў па чамусьці гэты выпадак, гэты паход з сынам успомніўся ку-ляшу зараз. можа, і не было больш магчымасці пабыць вось так разам. пахадзіць па траве на аселіцы, адпачываць пад лазо-вым кустом. увесь час кулеш быў на рабоце, мтс брала сваё, жыць даводзілася не дома. i павел вырас сам па сабе, выву-чыўся, стаў вялікім чалавекам, цяпер зрэдку ў госці прыяз-джае. цяпер у сына з бацькам няма часу. але куляшу хацела-ся, каб прыехаў сын. гэтак жа, як і калісьці сыну пайсці з ім на паляванне. (501 слова)

родны склон: без, бліз, паблізу, уздоўж, унутры, унутр, поруч, вакол, у выглядзе, з прычыны, у часу знак, замест, у вобласці, у дачыненні да, у працяг, у святле, у сілу, з прычыны, у выпадку, на працягу, у мэтах, да, за выключэннем, за кошт, з, з-за, з-пад, кругам, міма, напярэдадні, наадварот, каля, ад, ззаду, упоперак , пасля, пасярод, перш, адносна, збоку, ззаду, знізу, па лініі, па меры, з нагоды, па прычыне, з дапамогай, шляхам, у і інш.

давальны: дзякуючы, насуперак, услед, насустрач, насуперак, падобна, згодна, адпаведна, суразмерна і т. п.

вінавальны: у, ў, уключаючы, за, выключаючы, на, не лічачы, нягледзячы на, пра, па, пад, пра, с, скрозь, праз, праз і інш.

творны: сувязі з, услед за, за, заканчваючы, паміж, над, нароўні з, разам з, перад, пад, адпаведна з, суразмерна з, згодна з с і т. д.

месны: у, на, пра, па, пры, па пытанні аб і інш.