Здадзеных гукау складзице словы, запишыце их уадпаведнасци з арфаграфияй /п/л/т/о/а/

Из  того, что могу вспомнить: плот,  палата,  лато, патоп, топат, 

ответ:

глагол-удивительная часть речи, без которой невозможно обойтись в повседневной жизни.  

глагол обозначает действие предмета, что понять, ощутить происходящее. без глагола невозможно было бы представить окружающий мир в действии. ведь главные вопросы на которые отвечает глагол: что делать? что сделать?  

глагол насыщает цветом ( темнеет, горит, румянит, синеет) , оживляет (спит черёмуха, вьюга злилась) , озвучивает (шелестят тополя, прогремела гроза) , передаёт запахи и вкус (пахнет травой) , выражает состояние, чувство, восприятие (любит, плачет, горюет, тоскует) .  

известный писатель л. н. толстой писал: ,,глагол является основой языка. найти верный глагол для фразы-значит дать движение фразе. "  

таким образом, без глаголов наша речь была бы не красочной. глагол обладает огромным потенциалом для выражения бесчисленных действий, связанных с жизнью и деятельностью человека. вот почему он занимает второе место по частоте употребления после имени существительного.

объяснение:

Аднойчы я ішла дадому са школы і зайшла па дарозе ў краму. у мяне было з сабой зусім няшмат кішэнных грошай. я збіралася купіць за іх якіх-небудзь прысмакаў. каля паліц з хлебам старэнькая бабуля папрасіла мяне дастаць  ёй паўбохана чорнага хлеба. пасля гэтага я яшчэ трохі пахадзіла па гандлёвай зале, выбрала, што хацела, і падышла да касы. так атрымалася, што ў чарзе я стала менавіта за той самай бабуляй. у яе ў карзіне  быў няхітры набор: літр кефіру і той самы хлеб. надышла яе чарга. касір прабіла бабуліны пакупкі. і тут высветлілася, што ў бабулі не хапае грошай. яна ледзь не заплакала, бо яна лічыла па ўчарашніх цэнах і ёй хапала. але касір была  няўмольнай. так, у краме была пераацэнка, але сёння плаціць ужо трэба па новых цэнах. мне стала да слёз шкада бабулю. я паклала на паліцу свае прысмакі, дастала з кішэні свае грошы і працягнула ёй. бабуля здзівілася, збянтэжылася  і не хацела іх браць. але я ўгаварыла яе, яна расплацілася, і мы выйшлі з крамы. паколькі я нічога не купіла, бабуля прапанавала мне зайсці да яе выпіць гарбаты. праўда, адразу ж збянтэжылася, што ў яе няма да гарбаты нічога, акрамя чорнага хлеба. я ветліва адмовілася, каб не ставіць яе ў няёмкае становішча, і адправілася дадому. ужо падыходзячы да свайго дому, я выпадкова заўважыла на абочыне нейкую паперку. з цікаўнасці я падышла бліжэй і ўбачыла, што гэта грошы, прычым амаль тая ж сума, якую я толькі што аддала бабулі. цяпер я дакладна : дабро заўсёды вяртаецца.