По теме люблю родину дорогую пож только на языке и севодня

Радзіма - гэта месца дзе мы нарадзіліся, там дзе жывуць нашы дзядулі і бабулі, мамы і таты. кожны чалавек любіць радзіму па свойму. радзіма гэта самае дарагое табе месца на зямлі. дзе б ты не быў, хоць у італіі, цябе цягне назад на радзіму. для кожнага чалавека рдина займае які той месца ў яго душы. на зямлі жыве шмат людзей з розных краін. і для кожнага з іх радзіма свая. я люблю радзіму за яе прыгожае цяперашні, за прыгожую прыроду, за тое, што яна ёсць. у апошні час некаторыя людзі зусім забыліся пра радзіму. ім зусім абыякава якая яна зараз і якая яна будзе. і я звяртаюся да ўсіх "беражыце і не забывайце пра радзіму. бо ў нас яна адна! ".кожны чалавек, з'яўляючыся ў гэтым вялікім і, залішне складаным свеце набывае жыццё, маму і тату, сяброў, грамадскі статус і многае іншае. адным з самых галоўных набыткаў ў жыцці чалавека з'яўляецца радзіма. існуе такі выраз: «у кожнага свая радзіма.» і сапраўды, кожны мерае сваю радзіму па-свойму. для каго-то радзіма - гэта маленькі свет, які ўзводзяць вакол яго бацькі, для каго-то радзіма - гэта горад, у якім ён жыве і вучыцца, для каго-то радзіма - гэта цэлая краіна, і, можа быць, нават увесь свет . як бы не мералі радзіму, у кожнага яна адзіная і выдатная! вішнёвы сад у двары бацькавай хаты, родная школа, у якой ты праводзіш шмат часу атрымліваючы веды і сустракаючыся са сваімі сябрамі і сяброўкамі, лес, у якім ты адпачываеш ў сямейным коле, твая краіна - усё гэта так вабіць і прыцягвае да сябе, нібы нябачны магніт, нараджаючы ў галаве самыя светлыя думкі і пачуцці. радзіму любяць і ўхваляюць, пра яе пішуць вершы і спяваюць песні, а, знаходзячыся далёка ад яе - тужаць па ёй і чакаюць з ёй сустрэчы. для кожнага чалавека вельмі важна прысутнасць у яго жыцця радзімы, бо гэта тое самае месца, дзе ён адчувае сябе абароненым і патрэбным, а гэта гуляе немалаважную ролю ў жыцці і станаўленні чалавека, развіцці яго асобы і інтэлектуальных здольнасцяў. як бы добра ні было чалавеку на чужыне, яму заўсёды абуджае сніцца дом, дзе ён нарадзіўся і вырас, бацькі і сябры. радзіма заўсёды будзе дзесьці побач, у сэрцы. калі і існуе рай на зямлі, то ён абавязкова будзе размешчаны там, куды з неймаверным трапятаннем рвецца сэрца, там, дзе прайшлі самыя светлыя і незабыўныя гады - гады дзяцінства. любоў да радзімы не ўзнікае спантанна, гэта нічым не вытлумачальная пачуццё, якое узгадоўваецца ў нашых сэрцах нашымі бацькамі і намі самімі пачынаючы з самага ранняга дзяцінства.

Пли́ска   ( болг.  плиска )  —  город  в  болгарии .  находится  в  шуменской  области ,  входит  в  общину  каспичан.население  составляет  1  019  человек .  ранее  он  носил  название  абоба ,  но  затем  археолог  фёдор  успенский,директор    археологического  института  в  константинополе ,  установил ,  что  на  его  месте  когда-тостояла  первая  столица  дунайской  болгарии  плиска ,  и  здесь  начались  археологические  раскопки .  в  1925  годугороду  было  возвращено  его    название .

Я  считаю  свою  маму    красивой.потомучто  она  имеет  (цвет волос  укажешь)   волосы.  красивую  фигуру  не  смотря  на  возвраст,имеет  безумно  красивые  и  выразительные  глаза,нежные руки,проникаемый  и  нежный  взгляд.она    заботится  обо  мне,любит  меня,воспитивает,и  считает  самой  лучшой.моя  мама    дорогой  мне  человек  ведь  кто  ка  не  она  выслушает,поймет  и  поддержит  в  трудную  минуту  или  ситуацию.кто  как  не  мама  красиво  розговаривает  и  даже  её  движения  для  меня  становятся  прекрасными.хоть  она  иногда  меня  ругает  но  я  всегда  знаю  за  что.  кто  как  не  мамуля  выслушает.она  никогда  не  позавидует  тебе  а  наоборот  порадуется  за  тебя.всегда  дает  правильные  советы  и  нисмотря  ни  на  что  любит  по  настоящему. цените  своих  мам  ведь  они  самые  лучшие)