Машэка быў пагубленны каханнем, стаў вельмі жорсткі аўтар рознымі сродкамі маўлення падкрэслівае яго меу вяликую силу, але никому крыуды не рабиу. пасля таго, як дзяучына, якую ён кахау, ушла ад яго и выбрала другого пана, ён змяниуся, гэта давяло да разбойства, ён стау ласым да людской крыви и пакинуу сваё сяло. ён станавиуся з дня у дзень хмурней, расла у им помства. ён абезглауливау людзей, не их мольбы и чары. страшным стала яго имя. наталька гэта разнастаронняя лічнасть яна была красівая,её вельмі уважалі .каханне с машэкай было дужае но яна за грошы любога магла пакінуць! а потым савяршыла убі!
AndreevManaeva
13.02.2020
Наша мова — цудоўная, спеўная табе шчыра свой санет, прапрадзедаў маіх жывая мова, — майго народа першая аснова, душы яго шырокі, чысты свет! лось еўдакія у кожнага чалавека, народа ёсць свая родная мова. мова, на якой было сказана першае ў жыцці слова. для кожнага народа яго мова самая найпрыгажэйшая. мая родная мова — беларуская. матчына мова, спеўнае слова, родная мова — так ласкава і шаноўна называюць сапраўдныя беларусы сваю мову. мова — неацэнны духоўны набытак нашага народа. беларускія пісьменнікі сказалі шмат шчырых слоў пра сваю родную мову, яе багацце і прыгажосць. іх творы прасякнуты любоўю да мовы, заклапочанасцю за яе лёс. у вершах п.броўкі «калі ласка! », н.гілевіча «слова», я.янішчыц «мова» ўслаўляецца родная мова, іх радкі напоўнены патрыятычнымі пачуццямі. паэты падкрэсліваюць значэнне роднай мовы ў жыцці чалавека. у сваім вершы «страціў слова, страціў спадчыннае » ніл гілевіч гаворыць: страціў слова, страціў спадчыннае слова — штосьці страціў у душы абавязкова! мне вельмі б хацелася, каб наша слова жыло шмат стагоддзяў, радавала сваей мілагучнасцю і прыгажосцю іншыя пакаленні.