Кiслае малако вушасты зайчык вялiкая лiтара. абазначце род.

Кiслае малако-ніякі род, вушасты зайчык-мужчынскі  род,  вялiкая лiтара-жаночы род. 

у драме янкі купалы “раскіданае гняздо” паказваецца цяжкае жыццё беларускага сялянства і пошукі ім шляхоў да вызвалення. янка купала на прыкладзе сям’і зяблікаў паказвае працэс абуджэння нацыянальнай свядомасці беларусаў.

дух бунтарства сканцэнтраваны ў рамане вакол вобраза сымона. ён рашучы і імпульсіўны, але яму не хапае пакуль жыццёвай мудрасці. яму не хапае роздуму, духоўнай асновы как асэнсаваць тое, што ён робіць. у душы яго толькі прага абараніцца любым чынам і дабіцца справядлівасці. такім чынам, ён трапляе на вялікі сход, ён гатовы стаць у шэрагі змагароў за свабоду. ён нават гатовы ўчыніць забойства. але ці адзіны гэта шлях да вызвалення? і ці правільны ён? адназначнага адказу няма.

іншая гераіня драмы – зося, рамантычная дзяўчына, якая таксама шукае шлях да шчасця. ад сваёй дабрыні яна шчыра пакахала паніча, а ён здрадзіў ёй. ад гора яна хоча павесіцца, але, нашчасце, яе ратуюць. разам з сымонам яна ідзе на вялікі сход, але яе думкі і пачуцці адрозніваюцца ад братавых. яна думае аб светлым, думае пра бога. у яе душы – міласэрнасць, дабрыня і спадзея на каханне.

для падлетка данілкі шлях да шчаслівага жыцця ляжыць праз музыку. на працягу ўсёй аповесці ён майструе скрыпку, а калі бацька яе разбівае, то ён вырашае зрабіць новую. музыка, творчасць для яго – гэта сэнс, дзеля якога варта змагацца. данілка ў аповесці ўвасабляе ў сабе таленавітасць беларускага народу, прагу да паэзіі, прыгажосці, мастацтва. ён ідзе за маткаю і старцам, але для яго галоўнае – не тое, куды ён ідзе, а сам шлях. невядома, дзе ён скончыцца, але відавочна, што на працягу ўсёй дарогі данілка будзе граць на скрыпцы.

шляхі чальцоў сям’і зяблікаў разбегліся, і няма ўпэўненасці, які з іх прывядзе да шчасця. ці знойдзе хтосьці з іх новае “гняздо” ці, можа, атрымаецца аднавіць “раскіданае”, - радзіму, бацькаўшчыну. сэнс гэтага пошуку не толькі захаваць сваю маёмасць, зямлю і хату, але захаваць чалавечую і нацыянальную годнасць. бо разбураным было не толькі “гняздо” зяблікаў, але і шматлікіх іншых простых людзей. разбурана была ўся беларусь.

 

Літара ў пішацца пасля галосных, лiтара у пасля зычных : пры чаргаванні [у] з [ў]; пры чаргаванні [в] з [ў]; пры чаргаванні [л] з [ў]. чаргаванне [у] з [ў] чаргаванне адбываецца (за выключэннем некаторых выпадкаў) : на пачатку слова, незалежна ад яго паходжання: ва ўніверсітэце, сонца ўзімку, ледзьве ўчуў; у сярэдзіне слова, незалежна ад яго паходжання: клоўн, каўчук, аўдыякасета, па-ўдарнаму; пасля злучка ці двукосся: паўночна-ўсходні, пачуў «будзь ласкавы» ўпершыню, па-ўкраінску; у выпадках, калі прыназоўнік у ужываецца пасля галосных і вымаўляецца як [ў]: збегла ў край туманных сноў. у вершаванай мове для захавання рытму часам дапускаюцца адступленні ад нормаў ужывання