Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І пакуль мы памятаем якія пайшлі ад нас, яны побач, яны з намі. А значыць, жывая сувязь пакаленняў.. Вось і ў маёй сям'і ёсць удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны. Гэта мае прадзядулі Балконский Федот Інакенцьевіч і Полуэктов Іван Іванавіч. На жаль, Іван Іванавіч загінуў на вайне, а Федот Інакенцьевіч да гэтага часу жывы. Апавяданні мамы і бабулі, успаміны ў кнігах - вось адкуль я даведаюся аб гераічныя старонкі яго біяграфіі. І памятаю пра яго. І ганаруся ім. Мой прадзед Іван загінуў у баі пад Курскам. Шкада, што я не ведаю за які подзьвіг Іван Іванавіч атрымаў ордэн Славы 3-яй ступені. За баявыя заслугі прадзядуля Федот быў ўдастоены звання падпалкоўніка і узнагароджаны шматлікімі ордэнамі і медалямі: ордэнам Айчыннай вайны I ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі, ордэнам Славы 2-ой ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалём "За Перамогу над Германіяй" і яшчэ дзевятнаццаць медалямі. Зараз Фядотаў Інакенцьевіч 92 гады. Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І я буду заўсёды памятаць і ганарыцца сваімі бясстрашнымі прадзед, і вучыцца ў іх любові да Радзімы, смеласці, упартасьці, працавітасці.
Nataliyaof
03.03.2022
Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў) Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие
perminovaea
03.03.2022
Я воспринимаю Великую Отечественную войну как большое горе и трагедию миллионов людей. Ведь практически каждый житель России потерял в той войне своих родных и близких. И в то же время, я вижу эту войну как грандиозное торжество патриотизма, любви к Родине. Думаю, каждый боец в то время осознавал нашу правоту и святость долга, лежащего на каждом гражданине страны. Я глубоко благодарна нашим ветераном за то, что сейчас живу в свободной России. Можно сказать, что они не только нашу страну, но и весь мир. Если бы Гитлеру удалось захватить Советский Союз, не осталось бы в мире больше сильных держав противостоять ему. Возможно, тогда бы Германия правила всей землей. Думаю, при жестокости фашистов, это было бы величайшей трагедией для человечества. Осознавая все это, мне становится страшно… Получается, что Великая Отечественная война имеет мировой значение.
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Напишите мини сочинение на тему вяликая айчынная вайна , на беларускай мове
Мой прадзед Іван загінуў у баі пад Курскам. Шкада, што я не ведаю за які подзьвіг Іван Іванавіч атрымаў ордэн Славы 3-яй ступені.
За баявыя заслугі прадзядуля Федот быў ўдастоены звання падпалкоўніка і узнагароджаны шматлікімі ордэнамі і медалямі: ордэнам Айчыннай вайны I ступені, ордэнам Чырвонай Зоркі, ордэнам Славы 2-ой ступені, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, медалём "За Перамогу над Германіяй" і яшчэ дзевятнаццаць медалямі. Зараз Фядотаў Інакенцьевіч 92 гады.
Памяць пра вайну ... Яе ня сотрёшь з гадамі ... Яна вечная. І я буду заўсёды памятаць і ганарыцца сваімі бясстрашнымі прадзед, і вучыцца ў іх любові да Радзімы, смеласці, упартасьці, працавітасці.