Просто проверьте этот текст на грамматические ошибки и знаки препинания.буду признателен! мне вельмі спадабаўся твор янкі купалы “раскіданае гняздо”. пісьменнік у гэтай драме паказвае пошукі галоўных герояў шляхоў змагання за волю, шчасце, кавалак зямлі. пісьменнік апісвае збядненне і разарэнне беларускага сялянства, працаўнікоў вёскі. твор прысвечаны рэвалюцыйным імкненням беларускіх людзей. назву твора янка купала узяў з жыцця сялян. аснова твора – гэта здарэнне якое адбылося у сям’і луцэвічаў, што з’яўляецца гістарычнымм фактам.янка купала творам “раскіданае гняздо” апісвае падзеі 1905 гадоў, калі ў тыя часы народныя массы вялі змаганне за свабоду і свае справы. асноўнымі пытаннямі твора з’яляецца тое, што пісьменік імкнецца пазнаць дзе ж усё такі існуюць чалавечыя шляхі да шчасця, дзе жыве чалавечая праўда. і што трэба зрабіць каб выратаваць сваю сям’ю ад галечы.галоўныя героі твора марыля і лявон пачынаюць шукаць праўду строга па закону. іх жыццё- гэта надзея на справядлівае рашэння ад суду. лявон – вельмі старанны працаўнік, для яго зямля- яго другая маці. зямля належыць лявону па праву спадчыны, усе сваі сілы лявон траціць на свой кавалак зямлі. аднак не так усё проста. трэба змагацца за замлю і лявон выбірае, што лепш чым змагаацца з панамі, лепш пакончыць жыццё самагубствам. што ён і робіць. гэтым самым лявон робіць пратэст існуючай несправядлівасці. і трагедыя лявона заключаецца ў тым, што герой не бачыць далейшага шляху за сваю волю і сваю зямлю. ужо перад самагубствам, лявон асазнае што суд праўды не дасць.янка купала творам гэтым творам паказаў чытачам усе жыццёвыя няўзгоды –гэта смерць, страта кавалка зямлі, ганьба роднай сястры, разбурэнне сваёй гаспадаркі, знаёмства і размова з незнаёмым. твор “раскіданае гняздо” я бы параіла прачытаць кожнаму чалавеку, бо ён вядзе нас да правільных раздумак, застаўляе задумацца пра жыццё астатніх і зразумець часы цяжкага чалавечана жыцця.

"пісьменнік ў гэтай драме паказвае шляхі герояў у пошуках праўды ды свабоды"
"бо ён вымушае нас задумацца над цяжкім жыццём тагачаснага беларускага сялянства, яго пошуках бацькаўшчыны,свабоды, праўды. І таму гэта вельмі цікавы і карысны твор." - лепей так, бо у цябе ерунда нейкая.

1. Рабочая мова – беларуская. ТОЛЬКІ. І для бацькоў. І бабуль. І па тэлефоне. Вы даеце прыклад не толькі свайму дзіцяці, але і ягоным сябрам. Гэтую гадзіну Вы ахвяруеце будучыні Беларусі. Будзе проста выдатна, калі ў гэтай плыні вы крыху пабудзеце і да заняткаў, і пасля. З дзіцём дамоўцеся зараней.

2. Кожны дарослы маніторыць сваё дзіця: дапамагае, падказвае, падтрымлівае, сочыць за паводзінамі.

3. Прыпазненні і раннія сыходы – ціха, без тлумачэнняў.

4. Пакінуць дзіця адно – толькі даручыўшы канкрэтнаму даросламу, якога дзіця ведае.

5. Важна падтрымліваць эмацыйны і моўны кантакт з дзіцём цягам усяго занятка – паўтараць выразна вершыкі, пляскаць-топаць і г.д. Калі заданне даецца дзіцяці – дапамагаць, перажываць і радавацца, хваліць і падтрымліваць.

6. Не крытыкаваць. Не дэманстратыўна выпраўляць, а спакойна казаць правільны варыянт.

7. Не перакладаць, а паказваць альбо тлумачыць значэнне слова праз іншыя словы.

8. Дапамагаць іншым курсантам і іх бацькам – ненавязліва і добразычліва.

9. Памятайце: тут усе такія, як вы. Толькі некаторыя пачалі крыху раней, а іншыя пачнуць крыху пазней. Не азірайцеся на іншых, параўноўвайце сябе – з сабой.

10. Прапаноўвайце свае ідэі, канструктыўная крытыка вітаецца. Але час для гэтага – пасля заняткаў.

Объяснение:

Мікіта Гастрыт
Ужо адна мянушка раскрывае нам яго характар — пахмурны, непрыемны, злосны, калючы. Гэта складаны і супярэчлівы чалавек, які жыве не па ўласным сумленні, а па застарэлых, фальшыва-казённых прынцыпах. Недаверлівы, хваравіта зайздрослівы да чужой радасці. У гады калектывізацыі ён "выкарчоўваў» кулакоў, змагаўся з аднаасобнікамі. ён толькі выконваў загады, і тут няма яго вялікай віны. Але Мікіта напісаў данос на Васілёвага брата Андрэя ўжо не па загадзе, а па ўласнай ініцыятыве. I не таму, што бачыў у ім ворага, а таму, што Андрэй збіраўся засылаць сватоў да яго будучай жонкі. Пакаянне Мікіты запозненае, непаслядоўнае. Застарэлыя звычкі мацнейшыя за сумленне. Гастрыт - найбольш супярэчлівы, складаны вобраз. Ніхто з персанажаў столькі разоў не будзе мяняць сваіх паводзін на працягу дзеяння так, як ён. Недаверлівы, хваравіта зайздрослівы да чужой радасці - такі ён у першай сцэне, дзе дапытваецца ў Мульціка, ці пішуць яму дзеці. Хцівы, раз'юшаны, гатовы з нажом у руках бараніць сваё шчасце- у сцэне з выйгрышным латарэйным білетам. Безабаронны перад голасам сумлення, што абудзілася ў ім, што прачыналася ў ім, ён глушыў яго ў сабе да самай апошняй хвіліны, хто ў жыцці шукае зручнага, зацішнага закутка, спрабуе выкруціцца ад суда і адплаты гісторыі, несвядома заганяе сябе ў пастку.

Васіль Мульцік
гэта чалавек, які пражыў нялёгкі лёс. Ён «тры вайны адпляскаў, шабляй махноўцы секлі, кулакі ў трыццаць другім цвікамі да крыжа прымалацілі, на фінскай ногі адмарозіў, у партызанах немцы расстрэльвалі, потым ваяваў — два разы параніла, тры разы кантузіла. I гэта яшчэ не ўсё! Двух дзетак за вайну пахаваў, і нішчымніца пасляваенная была, і хату пярун паліў, і карова здыхала, і жонка памерла, і сын апошні гадоў пяць пісем не піша». Але гора не зламіла яго наадварот — узмацніла душу Васіля, надзяліла яго, дабрынёй, якая, колькі ні раздавай, не вычэрпваецца. Гэта нястомны працаўнік і пакутнік, жартаўнік і сонцапаклоннік. У яго — паэтычная, тонкая і ўзнёслая душа ў адносінах да зямлі-карміцелькі, і да сонца, Мульцік не моліцца сонцу, ён размаўляе з ім, як з блізкім. За гэтыя яго дзівацтвы яго і празвалі Мульцікам. Ён добра ведае, што нарадзіўся на Зямлі, каб сагрэць яе сваей душой, каб працаваць, хлеб расціць. Для яго: «Шчасце з чужых рук заўсёды кіслае... Шчасце самому рабіць трэба». Ён з гумарам ставіцца да ўсяго, нават да сваёй старасці-нямоглаці. Яго можна назваць аптымістам па жыцці, ён — чалавек-сонца.