Трэба яки небудзь расказ про жанчыну на вайне

1942-1943 гг. Акупаваная немцамі Варшава. Маладая полька Ірэна Сендлер як сацыяльны работнік атрымлівае дазвол наведваць Варшаўскае гета. Разумеючы, што габрэі асуджаныя, Ірэна угаворвае іх аддаць ёй сваіх дзяцей. Падлеткаў Сендлер выводзіць праз каналізацыю, малых выносіць у мяшках і скрынях для інструментаў. Яна прыбудоўваюць іх у манастыры і да знаёмых. Хто-то даносіць на Ірэну, яе арыштоўваюць, катуюць і прысуджаюць да расстрэлу. 1999-2000 гг. Канзас, вясковая сярэдняя школа. Тры школьніцы рыхтуюць даклад па гісторыі і знаходзяць нататку пра Ірэне Сендлер. Чаму пра жанчыну, якая выратавала 2500 дзяцей, ніхто не ведае? Натхнёныя яе подзвігам, дзяўчынкі ставяць п'есу, якая нечакана выклікае велізарны рэзананс не толькі ў Амерыцы, але і ў Еўропе. Але ім ніяк не ўдаецца знайсці магілу сваёй гераіні. Можа быць, Ірэна Сендлер жывая? .. Оскара Шындлера ведаюць усе, Ірэну Сендлер - адзінкі. Ірэна выратавала 2500 дзяцей - і ўсё за 2500 разоў рызыкавала жыццём. Пра яе подзвігу маўчалі больш за 60 гадоў. Калі ёй споўнілася 97, яна была намінаваная на Нобелеўскую прэмію Міру. Жыццё Ірэны Сендлер - гэта адначасова трагічная і выдатная гісторыя велізарнай любові і неверагоднага мужнасці, якая павінна быць расказана ўсім свеце.

Кніга адкрывае свет.У кнізе святло, яно патрэбна ўсім.Кніга — маленькае аконца, праз яго ўвесь свет відзён.Дзе ёсць розум, там павінна быць і кніга.Дзе розумам не дайду, дык у кніжцы знайду.
Не штука — навука, а штука — розум.Красата прыглядзіцца, а розум прыгадзіцца.Лепш разумным нагам пакланіцца, як дурной галаве.Маўчы, дурань, разумнейшы будзеш.На навуку грошай не шкадуй.Навука вочы адчыняе.Навука — не піва, у рот не ўвальеш.Мудрым ніхто не нарадзіўся, але навучыўся.Навука ў лес не вядзе, а з лесу выводзіць.Не кажы — «ня ўмею», а кажы — «навучуся».Хто веды мае, той мур зламае.На тое і навука, каб была мука.
Жаданая праца — як сонца ўзыход.Хто рабіць бярэцца, той і вучыцца.Дружная праца — крыніца багацця.Не таму слава, хто на язык лёгкі, а таму, хто ў справе стойкі.Святочнаму дню — святочная праца.Праца нікому не ганьбіць.І поле герояў родзіць.Добра працуеш — павагу маеш.

РЫГОР БАРАДУЛIН -- таленавiты паэт. Ен рана заявiў аб сабе звонкiм
словам. Барадулiн, як паэт, пачынаўся з кнiжкi "Маладзiк над стэпам". Паэзiя Рыгора Барадулiна -- паэзiя любвi да чысцiнi вясковага жыцця. Паэзiя сына вескi. У сваiх вершах ен раскрыў высакародныя маральна-этiчныя прынцыпы вясковага жыцця. Жыццевае крэда паэта-гуманiста, дзе былi зроблены першыя крокi па зямлi, дзе так доўга стаяла матчына хата, зроблен. у пасляваенныя гады жаночымi рукамi –.
Гэта першая тэма яго паэзii.
Другая тэма паэзii Рыгора Барадулiна - пейзажная лiрыка. Паэт, стараючыся раскрыць жывую душу прыроды, пастаянна параўноўвае яе з чалавечай душой, праводзiць паралель памiж жывым i нежывым. Прырода паўстае ў яго вершах нейкай незвычайнай, загадковай. У гэтых вершах праявiлася майстэрства паэта маляваць словам. Тэма Радзiмы i бацкаўшчыны - галоўнае ў творчасцi Рыгора Барадулiна, яна праходзiць праз
усе яго зборнiкi. «МАЯ БАЦЬКАЎШЧЫНА» i т. д. Рыгор Барадулiн адным з
першых у беларускай паэзii адгукнуўся на трагедыю Чарнобыля.
Голас ЛЕАНIДА ГАЛУБОВIЧА адразу загучау ў лiтаратуры таленавiта i
па-мастацку важка. Яго першая кнiга "Таёмнасць агню» стала падзеяй
лiтаратурнага года (1984). Крытыкi i старэйшыя пiсьменнiкi шчыра вiталi
з'яўлене паэта, адзначаючы яго развiтую паэтычную культуру верша. Леанiд
Галубовiч па складу таленту лiрычны паэт. У "Таемнасцi агню” «перад намi
шырока разгарнуся свет чалавечых пачуццяу i перажыванняу, шчырых сумленняў i прызнанняў. Вельмi натуральна, арганiчна, асбiста прагучауў яго верш "Паэзiя", у якiм паэт дзелiцца з намi сваiм душэўным вопытам, унутранымi думкамi, перажываннямi. Адносiны да паэзii ў Леанiда Галубовiча вызначаюцца маральнай чысцiней i трываласцю поглядаў, глыбокай асэнсаванасцю свайго "я” у паэтычнам свеце. Паэт ва усiм давяраецца жыццеваму i працоўнаму вопыту.