Падабраць аднакарэнныя назоўнікі і прыметнікі к словам: працаваць, шумець, чарнець, будаваць

Праца, працавiты
шум, шумлiвы, шумны
чэрнь, чорны
будау'нiцтва, будау'нiчы

У чыстым полі бег ручаёк. Цякла яго вада па каменьчыках, з парожка на порожак пералівалася. То на сонейку іскрылася, то ў цяньку серабрылася, калі хмаркі сонца засланялі. Над прахалодным раўчуком ў летнюю спёку любілі лятаць птушачкі. На вярбу, што раскінулася над раўчуком, часта прылятала зязюлька. Яна гадзінамі кукавала над вадою, абяцаючы камусьці доўгія гады жыцця. У траве цвыркалі конікі. Наўкол раіліся матылькі. Я любіў сядзець на беразе ручая і назіраць, як яго струменьчыкі і хвалькі бягуць, пераліваюцца, струменяцца. Я мог гадзінамі сядзець і ўяўляць, як вада з крынічанькі бяжыць да рэчанькі і затым адтуль адпраўляецца ў далёкае падарожжа ў акіян. У такія моманты я зайздросціў гэтаму ручайку і яго волі. Хацеў бы і я з такой жа лёгкасцю ўцячы ад усяго і ўсіх і пабачыць увесь свет. 

Галоўнымі героямі твора з'яўляюцца Кірыла Шыковіч - журналіст, супрацоўнік абласной газеты, доктар Антон Яраш - вядомы ў горадзе хірург-прафесіянал, які ў гады Вялікай Айчыннай вайны быў героем-падпольшчыкам, выконваў цяжкія заданні, штодня рызыкаваў жыццём, Сямён Гукан - старшыня гарсавета, чыноўнік , кар'ерыст, чалавек, які ў рамане ўвасабляе сістэму чыноўніцкай усёдазволенасці таго часу. Гэта яшчэ і маладое пакаленне - Тарас Ганчароў і ягоная брыгада, Маша, Ніна, Славік иирына Шыковічы. Вобразы галоўных герояў паказаны ў працы, у барацьбе, падчас адпачынку, у сямейным побыце, у шчасце і гора. Кожны па-свойму прывабны і абаяльны.
Героі рамана «Сэрца на далоні» вельмі зацікаўлены гісторыяй падполля. Нягледзячы на ​​ўсе перашкоды з боку нададзенага вялікай уладай старнтыни гарвыканкама Гукана, яны імкнуцца даведацца праўду пра падзеі тых дзён.
Зусім іншая праўда ў Гукана, які ў час вайны хаваўся ў доме доктара Савіча і быў выратаваны. Акупанты раскрылі сувязі Савіча з падпольшчыкамі і расстралялі яго, абвясціўшы ўсім, што гэта зрабілі партызаны, за тое, што Савіч быццам дапамагаў фашистам.Было нават арганізавана пышныя похороны.Один Гукан ведаў праўду, але ён маўчыць, баючыся за ўласнае жыццё. Дзякуючы высокай пасадзе ён здолеў зацвердзіць ўласнае меркаванне на арганізацыю падполля, дзе доктар Савіч выступаў як здраднік, а Гукан - як арганізатар і кіраўнік гарадскога падполля. Дзякуючы журналісцкай таленту Шыковіча ўспаміны Гукана былі надрукаваныя асобнай кнігай.
Але праз некаторы час Кірыла Шыковіч пачынае сумнявацца ў правільнасці тых высноў, якія ляглі ў аснову книги.Журналист дзеліцца сваімі сумненнямі з доктарам Ярашам - былым падпольшчыкам, які не пагадзіўся з высновамі кнігі. Ён падтрымлівае жаданне Шыковіча даведацца праўду, не верыць у здраду Савіча, які разам са сваёй дачкой выратаваў яго ад немінучай смерці. Антон Яраш добра разумее, што здраднікі не сталі б рызыкаваць сваім уласным жыццём, а адразу б выдалі яго фашыстам.