Сачинение па беларускай мове на тему аписать сваяго сябра

  1.На мой погляд , кожны з нас павінен мець лепшую сяброуку , якая можа падтрымаць у цяжкую хвіліну. Гэты чалавек разумее цябе з паўслова , ведае пра цябе нават крыху больш , чым ты сам.
      На шчасце , у маім жыцці ёсць такі чалавек. Маю сяброўку клічуць Насця. Не магу сказаць , што мы сябруем з самага ранняга дзяцінства , але , нягледзячы на гэта, маем масу агульных інтарэсаў і захапленняў. Напрыклад , чытаем кнігі аднаго жанру , любім разам праводзіць час, захапляецца фiльмамi і спортам.
      Таксама варта заўважыць , што мы з Стасай вельмі падобныя. Але справа не ў знешнасці , а хутчэй у характары . Нас аб'ядноўваюць такія якасці, як дабрыня , спагадлівасць , сумленнасць . Гэтыя рысы праяўляюцца і ў адносінах адзін да аднаго. Асабіста я паважаю меркаванне сваёй сяброўкі , нярэдка прыслухоўваюся да яго.
      Вялікую ролю адыграў у нашай дружбе і той факт , што мы вучымся ў адным класе. Гэта значыць, можна сказаць , увесь вольны час праводзім разам. Я памятаю шмат розных падзей , якія дарогі нам абодвум .
      Я магу быць цвёрда ўпэўненая ў Насце . Яна не здольная на подласць , ніколі не здрадзіць мне. Я лічу , што самае галоўнае ў дружбе - гэта казаць праўду , ні ў якім разе не хітраваць. Аксана таксама прытрымліваецца гэтага правіла , і заўсёды адкрывае перада мной праўду, якой бы горкай яна часам не была . Мая сяброўка паказвае мне на памылкі , спрабуе выправіць мяне ў лепшы бок. Безумоўна , часам гэта не вельмі прыемна чуць , але я выдатна разумею , што Насця права. Менавіта за гэта я цаню яе больш за ўсё.
      Наўрад ці ў маім жыцці сустрэнеш такія людзі як Аксана. Я больш чым ўпэўненая , што наша сяброўства працягнуцца яшчэ вельмі доўга. Па крайняй меры, я буду рабіць для гэтага ўсё магчымае
  2.У мяне шмат сяброў і таварышаў : у школе, у двары, у секцыі футбола, дзе я займаюся. А Марат сярод іх – лепшы сябар. Мы жывем з ім у адным двары і вучымся ў адным класе. Праўда, за адной партай мы з Маратам не сядзім. Настаўнікі нас рассаджваюць, каб мы не адцягвалі адзін аднаго на ўроках.У майго сябра цёмныя валасы, карыя вочы. Ён худы і трохі ніжэй за мяне ростам, хоць мы з ім аднагодкі. Але пры гэтым Марат моцны, трывалы і не скардзіцца на спартыўную форму.Мы сябруем з Маратам ўжо чатыры гады. Разам мы гуляем у футбол і баскетбол. Ездзім на роварах на раку і ловім там рыбу. Калі мае бацькі едуць на пікнік, то мы бярэм з сабой Марата, і наадварот. Яшчэ мой сябар прыходзіць да мяне гуляць у кампутарныя гульні і сядзець у інтэрнэце, таму што ў яго дома інтэрнэт не праведзены.Марат добры і вясёлы хлопчык, ён заўсёды бадзёры і ў добрым настроі. Сваімі жартамі ён умее падняць настрой мне і іншым сваім таварышам. У Марата добра атрымліваецца распавядаць анекдоты і смешныя гісторыі.Марат застаецца добрым сябрам не толькі ў гульнях , але і ў бядзе. Таму складанне пра сапраўднага сябра я вырашыў напісаць менавіта пра яго, а не пра некага іншага. Бо менавіта гэты хлопец заўсёды дапамагае мне, і не толькі тады , калі я прашу. Часта Марат сам бачыць, што я сам не магу справіцца з нечым. Тады ён , не чакаючы спяшаецца дапамагчы ці даць карысную раду.

Аднойчы я ишоу да хаты и убачыу што гняздо синички ляжала на зямле. Я тиха падыйшоу да яго и убачыу пценьчыка синицы. Я пагладеу у верх але там не кога не было. Я вырашыу узяць гназдо да хаты. Я узяу гняздо с пценьчыкам и панёс. Кали прынёс яго да хаты я плажыу зназдо с птеньчыкам на стол и уключый настольную лампу каб яму не было холадна. Кали мая мама прыйшла да хаты яна была рада бачыть госця. Потым мы вырайшыли назвать яго и назвали Петя ((:) )). Ён падрастау и ужо лятау па хаце. Наступала восень и Пети як и другим пцицам трэба было адлятаць у цёплыя краи. Я узяу яго у руки, выйшау на двор, папрашчауся з им, и выпустиу. Я быу увераны што Петя прыляциць наведаць яго.

Родной язык – это атаңның, физической культуры и спорта язык, родной язык халқыңның. Отец родной язык мы с детства маленький-шешемізге, профессионально-летнего возраста и, подражая взрослым, зная, начинаем вокруг нас идет. Постепенно боимся сүтіндей матери впитал. Сами выросли, когда каждый, от населения, школ, книг, и уже вам глубже узнать родной язык. Он, среди прочего, интеграции ұғысатын наши отношения. В сша жизнь на земле, происшедшие с момента составления, героизм, легенды и сказки, производству поэмы, написал книги, просмотр, знание о мире, в целом мысль, чувство, все-все хранится на родном языке. Ребенку от деда меняется через родной язык.Один человек не может физическим языком нации. Язык на благо всего народа, вместе с народом, вместе развиваются. Отсутствие письменности у каждого народа она, книга, школа, учитель отсутствие.