жыў-быў хлопчык андрэй. як то раз, пайшоў андрэй у лес, па ягады і і грыбы. знайшоў ён палянку з грыбочкі. зайшоў яшчэ глыбей у лес, і заблудзіўся.
бачыць хлопчык - хатка, а каля хаткі - курыныя ножкі. выходзіць з хаты баба-яга. і кажа:
-навошта ты ў мой лес прыйшоў? ой, ды з'ем я цябе!
а тут з-за дрэў выходзіць мядзведзь і кажа:
-ай, міхаіл копатович, як вы ў свой час! тут як-раз хлапчук у твой лес зайшоў, будзе у нас! зварым яго, акурым!
-нет! -закрычаў на яе мядзведзь-я яго забяру з сабой!
і павёў яго за ручку, ды да сваёй бярлозе.
-як цябе клічуць. хлопчык? -кажа ціхім клапатлівым голасам мядзведзь.
- андрэй.-кажа хлопчык.
-у, понятно.а дзе жывеш і чаму ў лес зайшоў? -спрашивает лясны звер.
- ды там, за лесам я жыву. не далёка. а ў лес я за грыбамі пайшоў, палянку знайшоў, і па грубочку, па грыбочкі і заблукаў
- а як выглядае твой дом?
-ну, як сказаць стаіць на ўскрайку, аранжавага колеру, з черепаичной дахам.
-ну тады я , дзе твой дом. пайшлі за мной.-і даў андрэю лапу.
вывеў мядзведзь хлопчыка з лесу і з таго часу яны сябруюць.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Ци у будни, ци то у святы - носиць свой кажух багаты. а яна ж яго не шыла и за грошы не купила. загадка