Краткое содержание а.дударев - "ким"

 Цэнтральнай праблемай п'есы Аляксея Дударава "Кім" з'яўляецца выздараўленне дзяўчыны Юлі, над жыццём якой навіс дамоклаў меч зоны (відавочна, радыяцыйнай). Але выздараўленне (маральнае) патрэбна і яшчэ аднаму герою – крымінальнаму дзеячу Каралёву. 
  Характары названых персанажаў увасабляюць фактычна сутнасць гуманізму і бесчалавечнасці: Юля, нягледзячы на абмежаванасць у матэрыяльных сродках, апякуецца яшчэ і трыма дзецьмі, а вельмі заможны Каралёў адчувае недахоп звычайнай дабрыні. Каб зразумець гэта, яму спатрэбілася перажыць шэраг супадзенняў, у якіх галоўную ролю сыграў падлетак Кім – магчыма, у нечым занадта ідэальны, але праўдзіва адкрыты і чалавечны. 
   Супадзенні толькі знешне, сюжэтна падрыхтавалі глебу для шчаслівай развязкі, таму што галоўным чыннікам стала каханне, якое ўрэшце і паставіла на ногі Юлю. 
   У сваёй п'есе драматург даводзіць, што любоў і чалавечнасць спараджаюць ланцужковую рэакцыю, якая спрыяе духоўнаму выздараўленню ўсяго грамадства.

 

 

   Галоўным героем п’есы, Кім – трынаццацігадовы хлопчык з нялёгкім лёсам, менавіта ён знаходзіцца ў цэнтры падзей п’есы: прыёмны сын Юліі, як пасля высвятляецца – сапраўдны сын Ігара Каралёва. Разумны, шчыры, глыбокі, клапатлівы хлопчык, адданы сваёй прыёмнай матулі, іншым дзецям з дзіцячага дому сямейнага тыпу. Вобраз Кіма з’яўляецца асноўным у п’есе. Асноўная ідэя гэтага вобраза – сцвярджэнне думкі аб тым, што чалавек з юных гадоў павінен несці адказнасць за блізкіх, быць чулым і моцным у любых жыццёвых абставінах, мець актыўную жыццёвую пазіцыю.
   Кім хадзіў да багатых людзей, выдаваў сябе за іх сына і вы грошы на лячэнне Юлі. Кіма нельга асуджаць. Ён не хацеў, каб яго блізкі чалавек памёр, калі ён не мог выратаваць сваю сапраўдную матулю, то ён лічыў магчымым выратаваць прыёмную, да якой прывязаўся і палюбіў. Яму нялёгка гэта рабіць, аднак любоў да сваёй матулі пераважае сорам.

   На працягу ўсёй аповесці, мова Кіма насычана цікавымі зваротамі – «мэм», «мадмуазэль», ён ветлівы, разважлівы, начытаны хлопчык, ён цытуе знакамітыя творы, шмат ведае, клапоціцца пра ўсіх, ён маленькі мужчына,эрудыт, для яго характэрна пачуццё гумару, філасоўскія развагі, ён лічыць сябе даволі дарослым, шмат ведае, любіць іранізіраваць, можа паставіць у тупік любога дарослага сваімі развагамі. Неардынарная асоба, чулы, адказны хлопчык, у якога ранімая душа.

   Юлія – прыгожая, летуценная, вельмі добрая, шчырая, самаадданая, здольная на сапраўднае каханне, вельмі любіць і песціць сваіх прыёмных дзетак, якія адказваюць ёй узаемнасцю.

   У Ігара Каралёва быў цяжкі лёс – яго пакінула маці на падаконніку на вакзале, ён ведае, што такое выжыванне, звонку ён здаецца жорсткім і бессардэчным, аднак у душы – гэта недалюблены матуляй дзіцёнак.
   У яго нямала дрэнных звычак і рыс характару: ён лаецца, займаецца бандытызмам, у яго жорсткі, напорысты і бясстрашны характар, ён самаўпэўнены, рэзкі, часам вельмі брыдкаслоўны і ваяўнічы. У свеце Каралева вядуць разборкі з дапамогай кулакоў і стрэлаў. Магутнасць забяспечваюць тоўстыя пачкі «зялёных». Імі ж аплачваецца адданасць целаахоўнікаў - усё зробяць, толькі пстрыкні пальцамі.
   Аднак у яго захавалася нямала і станоўчых рыс: ён здольны пакахаць, у глыбіні душы ён добры, міласэрны, прамадушны, ён не страціў чалавечнасці, у глыбіні душы ён жадае вырвацца з жорсткага і бруднага свету мафіі.

   У п'есе Аляксея Дударава «Кім» ўздымаюцца жыццёвыя, маральныя праблемы. У кожным чалавеку ёсць кропля святла і чысціні, нават у самым дрэнным. Праўда, у большасці гэта глыбока схавана пад грузам пражытых гадоў і назапашаных памылак. Але калі абставіны змяняюцца, змяняюцца і людзі, становяцца чысцей і дабрэй. Каханне топіць лёд у сэрца, дапамагае змяніцца людзям, выратоўвае ад смяротных хваробаў…гэтай гісторыяй аўтар сцвярджае каштоўнасць біблейскай ісціны аб тым, што людзі павінны любіць і падтрымліваць адно аднаго.

   Варта адзначыць жанравую адметнасць п'есы. «Кім» – гэта крымінальная меладрама.

Отзыв на стихотворение "..і стаю я, жыццё, прад табой":

Дорогой ученик,

Благодарю тебя за предоставленную возможность выразить свое мнение о стихотворении "..і стаю я, жыццё, прад табой". Ниже приведен мой отзыв, которые содержит некоторые пояснения и анализ данного стихотворения.

"..і стаю я, жыццё, прад табой" - это заглавная строка стихотворения, которое требует нашего внимания. Предлагаю анализировать и интерпретировать каждую строчку, чтобы полностью понять смысл и намерения поэта.

Первая строчка "..і стаю я, жыццё, прад табой" говорит о том, что автор становится перед чем-то или перед кем-то, и это "что-то" или "кто-то" является символом жизни. Можно предположить, что поэт имеет некую важную встречу или разговор с жизнью, и он готов предстать перед ней.

Однако, слово "жыццё" написано в диалекте белорусского языка, что добавляет особую национальную окраску в стихотворение. Возможно, поэт стремится подчеркнуть свою национальную идентичность и связь со своей культурой.

Затем поэт продолжает: "Слухаю і цябе ў росквах, любімая на свеце". Слова "слухаю" и "росквах" подразумевают, что он внимательно прислушивается к чему-то или кому-то в тишине и спокойствии. Вероятно, он обращается к природе или к какому-то важному для него человеку.

Фраза "любімая на свеце" говорит о том, что автор обращается к очень близкому и дорогому для него человеку. Возможно, он хочет передать свою любовь и признание этому человеку или даже самой природе.

В последней строчке поэт пишет: "Жыццё мадры ў сваім прані цягне на нас гэтае слова". Это предложение раскрывает идею о том, что жизнь является мудрой и полна значений, и он считает, что данное слово (возможно, "жыццё") имеет особое значение и влияет на наши жизни.

Водгук на стихотворение "..і стаю я, жыццё, прад табой" можно сформулировать следующим образом:

"Данное стихотворение "..і стаю я, жыццё, прад табой" впечатляет своей глубиной и эмоциональностью. Оно выражает встречу автора с жизнью и его готовность предстать перед ней. Являясь заглавной строкой, оно притягивает наше внимание и заставляет задуматься над смыслом каждой строчки. Я считаю, что поэт старается подчеркнуть свою национальную идентичность и связь со своей культурой, используя белорусский диалект. Он также стремится выразить свою любовь и признание кому-то, возможно, очень близкому человеку или самой природе. Стихотворение показывает, что жизнь является мудрой и имеет особое значениe, которое влияет на нас".

Надеюсь, что мой отзыв помог тебе понять смысл стихотворения "..і стаю я, жыццё, прад табой" и раскрыть его глубину. Если у тебя возникнут ещё какие-то вопросы, не стесняйся задавать их. Я всегда готов помочь.

С уважением,
Школьный учитель

1. "Эх, каб дожджык! Не раз казаў Аляксей з надзеяй, пазіраючы ўгару. Вось было б добра!"

Обоснование: В данном предложении требуется поставить восклицательный знак после восклицательного слова "эх" и точку в конце предложения, чтобы указать на его завершение.

2. "Чытай, мой хлопчык, пачынаў свае навучанні старыя кнігі. Многа даюць яны вучаць, як трэба жыць на свеце."

Обоснование: В этом предложении требуется поставить запятые после обращения "мой хлопчык" и в конце словосочетания "старыя кнігі". Также, требуется поставить тире между словами "даюць яны вучаць", чтобы выделить придаточное предложение и обособить его.

3. "Напэўна гэта і ёсць тая краля, за якою так падаюць усе хатовіцкія кавалеры", падумаў Лабановіч.

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятые после слов " ёсць" и "падумаў Лабановіч", чтобы выделить придаточное предложение и обособить его.

4. "А ты, брат Янка, пільнуй адзежу, загадаў Марцін. І адразу ж зрабіў агаворку, не абавязкова стаяць над ёю крукам, а з вока спускаць не трэба."

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятые после обращения "брат Янка" и в конце словосочетания "загадаў Марцін". Также, требуется поставить тире между словами "зрабіў агаворку", чтобы выделить придаточное предложение и обособить его.

5. "Дарогу трэба перакрыць на суткі сіпатым прастуджаным голасам казаў капітан, высокі кастлявы чалавек з зашчаціненым змораным тварам. Заўтра, як сцямнее, адыдзеце за лес. А дзень трымацца."

Обоснование: В данном предложении требуется поставить двоеточие после слова "казаў капітан" и точку в конце каждого предложения, чтобы указать на их завершение. Также, требуется поставить запятую после слова "чалавек" и перед словом "заўтра", чтобы указать на прямую речь.

6. "Няўжо і праўда заблудзіліся?" засумняваўся Антон. Аднак заспяшаўся, усіх супакоіць хутка. Ужо будзем дома. Пацярпіце крыху."

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятые после слов "засумняваўся Антон" и "Ужо будзем дома". Также, требуется поставить точку в конце каждого предложения, чтобы указать на их завершение.

7. "Не буду больш!" заенчыў Міхалка, не ведаючы за што на яго крычаць і чаго ад яго хочуць.

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятую после слова "Міхалка" и перед союзом "і", чтобы указать на прямую речь.

8. "Трывожыцца Аленка, думае, ці здолееш ты, Сцёпачка, да канца работу давесці?"

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятые после слов "Аленка" и "думае". Также, требуется поставить тире между словами "здолееш ты" и "Сцёпачка", чтобы выделить прямую речь и обособить ее.

9. "Прыкметы на пагоду на ўсім свеце аднолькавыя, не раз казаў Канстанцін Міхайлавіч, толькі мы не ведаем іх."

Обоснование: В данном предложении требуется поставить запятые после слов "на ўсім свеце аднолькавыя" и "Канстанцін Міхайлавіч". Также, требуется поставить запятую после слова "казаў Канстанцін Міхайлавіч" и перед союзом "толькі", чтобы выделить прямую речь и обособить ее.

10. "Ах, божачка мілы!" ускінула рукамі Аўгіння. "А я ж думала, што свята заўтра!"

Обоснование: В данном предложении требуется поставить двоеточие после слова "Аўгіння" и точку в конце каждого предложения, чтобы указать на их завершение. Также, требуется поставить запятую перед словом "што", чтобы указать на прямую речь.