Апавяданне на тэму аховы природы на бел.мове

нясвіжскі замак – палацава-замкавы комплекс, змешчаны ў паўночна-усходняй частцы горада нясвіжа мінскай вобласці беларусі. у xvi-xix стагоддзях – цэнтр нясвіжскай ардынацыі і рэзідэнцыя яе ўладальнікаў з роду радзівілаў.

у пачатку xvi стагоддзя ранейшыя уладальнікі нясвіжа кішкі пабудавалі драўляны замак на месцы старога парку, паўночней сучаснага замка. пасля пераходу нясвіжа пад уладу радзівілаў замак быў перабудаваны. як мяркуецца, гэта адбылося ў 1547 годзе па ініцыятыве мікалая радзівіла чорнага і па праектах галандскіх ваенных інжынераў. на гравюры нясвіжа томаша макоўскага пачатку 1600-х гадоў драўляны замак яшчэ існуе, але называецца ён «домам старасты» ; да сеённяшняга дня гэта збудаванне не захавалася. 7 мая 1583 года мікалай радзівіл сіротка заклаў каменны замак на поўдзень ад драўлянага. менавіта гэты дзень традыцыйна лічыцца датай заснавання замка.

падчас вайны 1654-1667 гг. замак вытрымаў дзве аблогі рускіх войскаў у 1654 і 1659 г.

падчас першага ўзяцця горада расейскія войскі і штурмавалі замак, але беспаспяхова. тым не менш, палацава-замкавага комплексу быў нанесены вялікі ўрон. яшчэ ў 1658 годзе многія пакоі на верхніх паверхах палаца заставаліся пашкоджанымі, а на аднаўленне замкавых валоў радзівіламі вылучаліся буйныя сумы. неўзабаве, аднак, расійскія войскі зноў захапілі горад, і штурмавалі замак, але зноў не змаглі яго ўзяць у 1706 г. падчас паўночнай вайны горад і замак сталі мэтай карла xii, які меў намер знішчыць валодання ўсіх магнатаў, ппадтрымаўшых аўгуста ii. для захопу нясвіжа былі пасланыя тры батальёна драгун пад камандаваннем падпалкоўніка юхана траутветэра і маэра спэнса. перад гэтым атрад траутветэра заняў нягневічы, карэлічы і мір. у горадзе ў гэты час стаялі 2000 казакоў палкоўніка міхаіла міклашэўскага. штурм горада пачаўся 14 сакавіка. пасля таго, як драгуны траутветера ўварваліся ў горад, завязаліся вулічныя баі, і шведы прымусілі тых, хто сабраўся на рынкавай плошчы казакоў адступіць у 1921 годзе ў замак вярнуўся 16-й нясвіжскі ардынат альбрэхт антоні радзівіл, які спрабаваў аднавіць былы статус.

Дорога, дорога ведешь ты меня не знаю куда, если честно. рекой полноводной закружит судьба, уносит куда - неизвестно. искатель, романтик иль просто чудак ищу тех, кто хочет быть рядом. и знаю, я прав и всё то не пустяк, не стану овцой в чьем-то стаде. и я , верьте же мне, шаг вправо, шаг влево - сорвался. ведь риск и отчаянность это по мне, иначе бы я не скитался. война, заграница.. ищу я себя, опять я кому-то стал нужен. ищу я не славу, я верю в тебя, доверие будет оружием. так хочется в жизни найти мне одну ту нитку, что вслед за иголкой, чтоб сшила бы две половинки в судьбу и не было б мест там, где тонко.