Что озночает прыказка птушка моцная крыламі, челов дружбой

Это значит что вся наша сила заключается в дружбе

Галоўным героем паэмы “магіла льва”, напісанная янкам купалам з’яўляецца машэка. знаходзячыйся у беларусі горад магілёў быў назван дзеля яго.у пачатку паэмы мы бачым машэку станоўчым героем, ён не толькі ветлівы з людзьмі але і страраецца кожнаму з іх .ён з’яўляецца асілкам.у машэкі у хуткім часе з’яўляецца яго першае каханне – наталька, якую ён моцна кахае з самага дзяцінства.пра яе ён часта бачыў салодкія сны.і наталька кахае машэку. праходзяць годы і маладыя вырашылі іцца. аднак каб справіць вяселле у іх не было грошаў. і наталька адпраўляе машэку у заработкі.машэка паслухаў каханую і паехаў зарабляць грошы.аднак за гэты час, пакуль машэка зарабляў грошы на вяселле, яго нявеста паспела найсці сабе прытулак і высці замуж за паніча.машэка дужа растроіўся гэтай падзеяй і вырашыў жыць у лясу. у хуткім часе машэка адзічаў, стаў злым. людзі каторыя ішлі міма яго яму былі не дападобы і ён забіваў іх.у канцы паэмы машэка сустрэнецца з наталькай і забярэ яе к сабе у лес. але ёй не падабаецца цяперашняе яе жыллё і яна вырашае забіць злога разбойніка машэку.і яна гэта зрабіла.сяляне пахаранілі машэку, аднак слязінкі па ім ніхто не пусціў. месца захаранення маэкі назвалі магілай льва.не пишите это по бел литу)

Бацькаў радзі як мілагучна і прыгожа гучаць гэтыя словы! якой любоўю адгукаюцца яны ў сэрцы кожнага беларуса! табе, родны куток, дзе ўзгадавала мяне маці, дзе я зрабіў першыя крокі, табе прызнаюцца ў любові паэты, захапляючыся табой, тваімі краявіі, тваімі шчырымі працавітымі людзьмі гэтак жа і я, твой сын, хачу сказаць, што ў якім бы куточку зямлі я ні быў, ты вечна будзеш для мяне адзінай і непаўторнай зямлёй.я спадзяюся, што вы разумееце мае пачуцці, выкліканыя цудоўным вершам с.законнікава. вачыма прабягаю па яго радках — і ў душы маёй не толькі павага да аўтара, які так хораша піша пра свой край, але і нейкае пачуццё замілавання і пяшчоты да сваёй бацькаўшчыны. многія называюць гэта пачуццё патрыятызмам, а я кажу, што гэта любоў, сапраўдная любоў, і не толькі да тых мясцін, якія мяне ўзрасцілі, але і да ўсяго краю, дзе спрадвеку жылі мае продкі — беларусы, дзе нарадзіліся славутыя ф.скарына, я.купала, я.колас, ф.багушэвіч і многія іншыя, чые імёны назаўсёды ўвайшлі ў гісторыю іх радзімы, дзе перад гасцямі ўстаюць у поўнай прыгажосці нашы сціплыя пейзажы: блакітныя доўгія стужкі рэк, бяздонныя люстэркі азёр, велічныя лясы і бясконцыя, шырокія палі. я лічу, што с.законнікаву знаёма гэта пачуццё, інакш ён бы не мог напісаць: калі і ёсць на свеце рай,дык ён — на беларусі! гэтымі радкамі і іншымі ў вершы аўтар даводзіць да чытачоў, што няма на свеце лепшага кутка, чым беларусь, і няма для яго, паэта, большай радасці, як пасля доўгіх вандровак вярнуцца ў і «абняць наўсцяж сваю зямлю, як крыламі-рукамі». аўтар ганарыцца сваёй зямлёй, якая праз стагоддзі пранесла на сабе ўвесь цяжар болю і пакут, якія выпалі на яе лёс: частыя набегі з боку зайздроснікаў-суседзяў у сярэднія вякі, засілле з боку расійскай імперыі, дзве айчынныя і грамадзянская усё гэта было, але не скарыла нашу айчыну і яе людзей. усё адбудавалі нанава, кажа паэт: тут загучаў на новы ладпаэта заклік вешчы —гушкае космас арлянят,купалы чуе так, мабыць, вечна будзе жыць той край, які мае такіх сыноў, як с.законнікаў, якія вершамі ўслаўляюць яго, якія ў сэрцы сваім знаходзяць тыя словы, якія найлепш падыходзяць, каб выказаць сваю любоў да радзімы. i верш «бацькаўшчына» — таму прыклад. яго эпітэты («душой адкрытай», «чорныя вайны сляды», «матчын кут»), метафары («голас вечнасці», «космас гушкае»), параўнанні («абняць, як крыламі», «засну непераможным птахам») аўтару ярка, вобразна і дакладна перадаць тэму сваёй любові да роднай зямлі.паэту бязмежна хочацца, каб мы, беларусы, паважалі, любілі свой край, каб за межамі бацькаўшчыны сумавалі і не ведалі болынага шчасця, чым вярнуцца да родных мясцін, дзе так люба ўсё і знаёма.