Перевод на аднойчы гуляў пан у карты і выйграў у суседняга пана маёнтак. было гэта вясною. сабраўся пан ды паехаў аглядаць свой новы маёнтак. як паехаў, дык і застаўся там на ўсё лета: вельмі ж яму спадабаўся новы маёнтак. праўду бо кажуць, што новае сіта на калочку вісіць, а старое пад лавай ляжыць. тым часам у старым маёнтку нарабілася шмат бяды. «як жа, — думае аканом, — сказаць пану пра бяду? » сам ехаць да яго баіцца. надумаўся ён паслаць каго з дваровых. ды няма ахвотніка. каму хочацца дастаць ад пана лішніх розаг? а жыў там адзін чалавек. з выгляду так сабе — недалужны, затое на язык бойкі: за словам у кішэнь не лезе. імя ён меў сцяпан, але ўсе звалі яго проста сцёпка. малы, бач, ён быў ростам і шчуплы. дачуўся сцёпка, што аканом шукае пасланца да пана, прыйшоў да яго і кажа: — пашліце мяне — я ўмею з панам гаварыць. рад аканом, ледзь не цалуе сцёпку. даў ён яму хлеба, сала, цэлую жменю медзякоў і выправіў у дарогу. ідзе сцёпка, медзякамі пазвоньвае, ніводнай карчмы не мінае.

Однажды играл пан в карты и выиграл у соседнего пана имение. Было это весной. Собрался пан да поехал осматривать своё новое имение. Как поехал, так и остался там на всё лето: очень уж ему понравилось новое имение. Правду говорят, что новое сито на колышке висит, а старое - под лавкой лежит. 

Тем временем в старом имении наделалось много бед. "Как же, - думает эконом, - сказать пану про беду?" Сам ехать к нему боится. Решил послать кого-нибудь из дворовых. Только желающих нет. Кому хочется получить от пана лишних розог? 

А жил там один человек. С виду так себе - хлипкий, зато на язык бойкий: за словом в карман не лезет. Имя его было Степан, но все звали его просто Стёпка. Маленький, видишь ли, он был ростом и щуплый.
Услышал Стёпка, что эконом ищет посланца к пану, пришёл к нему и говорит: 

- Пошлите меня - я умею с паном разговаривать. 

Рад эконом, чуть не целует Стёпку. Дал он ему хлеба, сала, целую горсть медяков и отправил в дорогу. 

Идёт Стёпка, медяками позванивает, ни одного кабака не пропускает.

У кожнага чалавека павiнен быць сябар. I не проста сябар, а сапраўдны сябар. Вы запытаецеся, чым адрознiваецца проста сябар ад сапраўднага? Наконт гэтага ў мяне ёсць уласныя думкi.  

    На мой погляд, сапраўдным сябрам лiчыцца той, хто цябе разумев, хто заўжды гатовы дапамагчы ў бядзе, хто шчыра радуецца тваiм поспехам i, нарэшце, той, хто гатовы не толькi сказаць табе нешта прыемнае, але, калi трэба, то i справядлiва пакрытыкаваць, параiць, як выправiцца.  

    Даволi часта я чую прыкладна такiя словы: «Якiм цяжкiм стала жыццё. Якiмi злымi зрабiлiся людзi. Не людзi, а ваўкi. Сябар сябра гатовы прадаць за кавалак каўбасы. Ды й увогуле, — пра сяброў усе забываюць». З пачутага я раблю выснову: зразумела, час, у якi мы жывём, — складаны. А сяброўства, якое прадаецца за кавалак каўбасы, нельга называць сяброўствам. А аб тым, што ўсе забываюць пра сяброў, я мяркую так: не важна бачыцца кожны дзень, часта хадзiць адзiн да аднаго ў госцi, галоўнае — прыйшоўшы да сябра са сваёю радасцю цi бядою, пабачыць у яго вачах шчырую падтрымку, радасць за твае поспехi цi спачуванне тваёй бядзе. Сапраўдны сябар зробiць усё магчымае, каб дапамагчытабе, хоць словам, хоць справай.

    Я шчаслiвая. У мяне ёсць сапраўдная сяброўка. Яе завуць Лера. З Лерай я магу падзялiцца i болем, i радасцю, i трывогай, i няўдачай. Упэўнена — яйа са мною таксама. Не адзiн раз Лера дапамагала мне знайсцi выйсце з цяжкага становiiнча, заўсёды раiць, як зрабiць лепш. Не так даўно я хварэла. Да мяне зайшлi мае аднакласнiцы. Сярод iх была i Лера. Дзяўчаты збiралiся пайсцi ў кiно. Расказвалi, колькi цiкавага чулi пра новы фiльм. Мне было сумна: таксама хацелася на вулiцу. Развiтаўшыся, усе пайшлi. Лера засталася. На мае запытанне яна сцiпла адказала: «Нешта не хочацца». А я ж добра ведаю, што пабачыць гэтую стужку Лера марыла ўжо даўно.  

    Вы скажаце — такая дробязь не доказ сапраўднага сяброўства. А я упэўнена — яно праяўляецца менавiта ў дробязях. Мне хочацца бясконца гаварыць сваей сяброўцы: «Лера, ты самая добрая, самая чулая, самая свравядлiвая. Мне з табой вельмi цiкава. Нiколiнiколi не хварэй, нiколi не сумуй, не спазнай бед».

с:

Лепшы сябр-гэта чалавек,да якога заусёды можна прыйсци за саветам,расказваць якую небудзь гисторыю и атрымаць маральную падтрымку.Бо нездарма кажуць напрыклад:"их нельга разлиць вадой",таму што яны лепшыя сябры.З лепшым сябрам заусёды лёгка и проста.З им можна быць вельми весяла,так як у вас з им агульныя успамины,жарты.Лепшы сябар дзеля цябе здольны на многае,и многая здольны табе дараваць.Ён гатоу табе аддаць апошняе што у яго ёсць,тольки бы захоуваць вашу дружбу.Няма слоу,каб аписаць тое пачуццё,якое адчуваеш к сябру,хутчэй усяго гэта каханне,павага и вернасць.Важна николи не здраджваць и не выкарыстоуваць свайго сябра,заусёды падтрымливаць яго и адносицца з разуменнем.
Сябр-якое маленькае слова и як яго лёгка сказаць.Але им не кожны можа стаць.
Бережыце дружбу.