Падялить для пераносу блискае каток, ззяе востры мой канек

Лё-дам блiс-кае ка-ток, ззяе(не переносится) вос-тры мой ка-нёк.

Шчыры дзякуй

Занадта дорага даляся перамога,
Занадта мала вас вярнулася с вайны.
Ніколі не забудзе той былога,
Хто зведаў кошт жыцця і цішыні. 
 
Кідаліся пад грузны танк з гранатаю,
Гарачым сэрцам закрывалі кулемёт.
Зямля сырая маладых засватала...
Салодка спяць ужо не першы год.

Растуць над могілкамі гонкі бярозы,
Ляцяць буслы, спяваюць жаўрукі,
Маланкі ззяюць, і трашчаць бярозы, 
І туманы гуляюць ля ракі.

Ды не падняцца ім ужо ніколі,
Не ўзяць на рукі любае дзіця,
Не лётаць белым голубам на волі,
Не зведаць чар зямнога пачуцця.

Не дараваў ім лёс такіх спакусаў - 
Яны жыцця злажылі дзеля нас. 
Вам шчыры дзякуй, хлапчукі бязвусыя!
Мы дажывём і дапяём за вас...
                                                               Клімашэвіч Сняжана 

Віктар Карамазаў "Дзяльба кабанчыка"

Героі: Сцяпан, маці, Лёнік, Віця, Ёська, Ганна, Ніна, Коля, Волька, Андрэйка, Вера.

Тэма, праблема: я думаю аўтар хацеў паказаць што маці будзе заўсёды любіць сваіх  дзяцей аднолькава і будзе старацца зрабіць для іх усё самае лепшае.

Кароткі змест: У маці былі дзеці. Яна іх расціла, вучыла, але калі яны выраслі, яны забыліся што яна для іх зрабіла. І цяпер толькі калі маці сказала што будзе рэзаць кабанчыка да яе прыехалі дзеці. Калі ўсе палучылі сваю частку яны раз'ехаліся нічога не пакінуўшы маці. І з ёй астаўся толькі Сцяпан каб памагчы ёй па хазяйстве.