Пастаўце дзе трэба знакі прыпынку: быў красавік і вясна ішла ў сваю апошнюю пераможную атаку. цеплы вецер смела і весела шумеў над палямі разносячы ваколпахі жываой прыроды. на дарога на разорах палеткаў тысячы ручаінак вызвоньвалі вясёлую песню вясны змываючы на сваім шляху апошнія лапінкі снегу. але нам было не да весялосці. “газік” вурчаў як злоўлены ў пастку разлютаваны звер. часамі ён да знямогі на ўсе свае сорак конскіх сіл тузаўся па гразі не ў сілах скрануцца з месца. неўзабаве мы пад'ехалі да клуба. сход ужо ішоў і мы не марудзячы накіраваліся ў клуб. зайшоўшы ў залу пятрэнка асцярожна пачаў прабірацца паміж людзей да стала прэзідыума.

Быў красавік, і вясна ішла ў сваю апошнюю пераможную атаку. Цёплы вецер смела і весела шумеў над палямі, разносячы вакол пахі жывой прыроды. На дарогах, на разарах угоддзяў тысячы ручаінак вызваньвалі вясёлую песню вясны, змываючы на сваім шляху апошнія лапінкі снегу.

Але нам было не да весялосці. "Газік" бурчаў, як злоўлены ў пастку разлютаваны звер. Часам ён да знямогі, на ўсе свае сорак конскіх сіл тузаўся па гразі, не ў сілах скрануцца з месца.

Неўзабаве мы пад'ехалі да клуба. Сход ужо ішоў, і мы, не марудзячы, накіраваліся ў клуб. Зайшоўшы ў залу, Пятрэнка асцярожна пачаў прабірацца паміж людзей да стала прэзідыума.

Картина Левитана - Золотая осень пропитана осенней атмосферой. На ней очень реалистично изображена река, "золотые" деревья, чуть пожелтевшая трава. Вдалеке виднеется небольшой холм,, на котором расположены дома. А небо такое необычайно голубое и яркое...

Наверняка, жители этих нарисованных домиков, ни разу не замечали как красива окружающая их природа осенью.Художник показал нам с вами ту самую настоящую Золотую Осень. И он сделал это так красиво, вдохновляюще и... Еще раз, да - реалистично! У него получилось создать то ощущение, когда глядя на картину, словно переносишься в нее. И невольно вспоминаются самые лучшие стихи, песни, строки об осени.
Левитан действительно мастер своего дела. Эта картина это спокойствие. Тишина. Умиротворение. И в то же время это осенняя грусть.

Он изобразил то место, куда хочется возвращаться вновь и вновь. И на его картину тоже хочется смотреть не отрываясь.

1) Нікому не цесна на Аленіных насценніках. (апавядальны, няклічны, аднасастаўны, безасабовы, развіты, поўны, няўскладнены) 
нікому - дапаўненне (выражана займеннікам)
не цесна - выказнік (выр. прэдыкатыўным прыслоўем цесна з часціцай не) 
на насценніках - акалічнасць (выр. назоўнікам з прыназоўнікам на) 
Аленіных - азначэнне (выр. прыметнікам)
[ = ].

2) Усім хапае месца: і людзям, і птушкам, і звярам. (апавядальны, няклічны, аднасастаўны, безасабовы, поўны, ускладнены аднароднымі членамі) 
усім - дапаўненне (выр. займеннікам) 
хапае - выказнік (выр. безасабовым дзеясловам) 
месца - дапаўненне (выр. назоўнікам)
людзям, птушкам, звярам - аднародныя дапаўненні (выр. назоўнікамі) (абагульняючае слова - усім) 
і, і, і - злучнікі (членамі сказа не з'яўляюцца) 
[ = ]. 
- - - : і - - - , і - - -, і - - - .

3) На кожным палатне пануе суладдзе. (апавядальны, няклічны, двусастаўны, развіты, поўны, няўскладнены) 
на палатне - акалічнасць (выр. назоўнікам з прыназоўнікам на) 
кожным - азначэнне (выр. займеннікам) 
пануе - выказнік (выр. дзеясловам) 
суладдзе - дзейнік (выр. назоўнікам)
[ = - ].