Антоним к словосочетанию свежы вецер по бел.мове

Сухі вецер

Добры вечар!Паважаныя земляки.У мяне да Вас наступнае пытання

Чаму вы сураецеся роднай мовы.??

Я нарадзилася у Барановичах.Але душа мяне клича у веску.Я вельми люблю вясковыя традыцыи. Люблю,что праз час незагубоена культура Столинскага района.Люблю кали у недзелю жанчыны раницаю апранаюцца у самыя лепшыя сукенку и идуць да церквы.А у вечары сбираюцца каля плоту и спиваюць народныя пясне.кожны год за захапленнем духа я чакаю свой отпуск как хутчэй паехаць у веску.Кали на прыпынку Гарынь выхожу с поязда,то у мяне с душы рвуцца словы:ну вось я и дома.тут пакой маей душы.Быццам душа спявае,кали я прыжжаю, а усе суседзи рады мяне бачыць.Рай иснуе на зямли.

А кали я вяртаюся у Барановичы,то кали тольки вымаулю слова на вясковай мове:то усе адразу кажуць.:не позорь меня.,и нават мая маци,сураецца роднай мовы.

Осталась тольки мая бабуля, яна заужды любиць пагаварыць на роднай мове.

ТАК вось.Что-ж здарылась,Чаму мы забываям и сураемся нашых традыцыий и нашага уклада?Что ж мы пакинем нашым нашчадкам,для их гэта будзе як праклен.

- Прывітанне! Можна з табою пазнаёміцца?
- Канешне! Мяне Света завуць. А цябе?
- А мяне Алесь.
- Прыгожае імя.
- Мяне назвалі ў гонар дзядулі, які загінуў у час Вялікай Айчыннай вайны.
- Эх, а мяне ў гонар гераіні любімага матулінага рамана.
- У цябе таксама прыгожае імя. Вельмі мілагучнае.
- Дзякуй! Алесь, а ты з нашай школы?
- Не. Але з верасня пайду туды. Мы толькі што пераехалі ў гэты раён.
- Выдатна! Зможам часта сустракацца.
- Света, было вельмі прыемна з табою пазнаёміцца. На жаль, трэба бегчы, бо спазнюся да рэпетытара. Дай мне свой нумар. Я табе пазваню.
- Пішы: 333-44-66.
- Запісаў. Пазваню абавязкова.
- Буду чакаць. Да пабачэння!
- Да пабачэння!