Усиним лесе, на пясчаным пагорку, жыу барсук.цэлыми днями ляжау ен у цемнай нары ды спау.у лесе радасна спявали птушки, прыгожа цвили кветки.а барсук вылазиу з нары тады, кали заходзила сонца, ацихау вецер, шэры змрок ахутвау выпишице з тэксту дзеясловы часу разам з назоуникам або са словами, да яких яны адносяцца.

Жыў барсук, ляжаў ён, спаў у нары, спявалі птушкі, цвілі кветкі,барсук вылізаў,заходзіла сонца, аціхаў вецер, змрок ахоўваў

Большасць вядомых прыме прыйшлі да нас з часоў глыбокай старажытнасці ад продкаў-славян. Тады людзі бачылі свет у працэсе пастаяннага супрацьстаяння дабра са злом, які праходзіць з пераменным поспехам кожнай з бакоў. Перамога аднаго з іх вабіла за сабой разнастайныя змены ў жыцці народаў і умовах надвор'я. Добрыя і дрэнныя забабоны, такім чынам, складваліся на аснове высноваў з заканамернасцяў, заўважаных у розны час людзьмі.
Добрыя прыкметы - вынік ўздзеяння на рэальнасць светлых сіл, якія аказвалі чалавеку дапамогу, абаранялі ад злых духаў, ацалялі ад наведзены псуты. Такія забабоны часта ўжываліся ў побыце, напрыклад, вялікая колькасць радзімак абяцала немінучае шчасце, як і падабенства дзіцяці з бацькам супрацьлеглага полу. Сустрэча на шляху жанчыны, апорнай напоўненыя да краёў вёдры, была прыкметай хуткага шанцавання.
Вера нашых продкаў у цёмныя сілы стала прычынай з'яўлення дрэнных забабонаў. Лесавікоў, вадзяных, чарцей, і іншую паскуддзе часцей за ўсё абвінавачвалі ў нанесеным чалавеку шкоду, і нават у прычыненай смерці. Перабягала дарогу чорны кот і па гэты дзень з'яўляецца падставай для змены маршруту многімі забабоннымі людзьмі. Аднак прынята думаць, што нельга баяцца дрэнных знакаў, а добрымі прыметамі не варта грэбаваць, так як вера ў лепшае дадае шанцы на поспех.
Прыклады распаўсюджаных прыме
- Чухаецца правае брыво - сустрэнеш сябра, левая - ілжывага чалавека;
- Зачасаліся шыя - да застоллю, і, магчыма, да бойкі;
- Гараць шчокі, патыліцу свярбіць - да галашэньне, смутку;
- Зачасаліся пераноссе - сустрэча з мерцвяком;
- Сверб у назе - вестка радаснай падзеі;
- Чухаецца правае вока - убачыш наканаванага, левы - да сьлёз;
- Звон у правым вуху - прадвеснік добрых вестак, у левым - дурных, а калі абодва засвярбелі - чакайце нязначныя весці;
- Гудуць ступні - рыхтуйце торбу для падарожжаў у далёкі шлях;
- Выпадкова прыкусілі мова - хто-то пра вас ліхасловіць.

Усім людзям патрэбны сябры. Чалавек не можа быць адзін. Сапраўдны сябар заўсёды дапаможа, ратуе з бяды ці проста пасаветуе выхад са складанай сітуацыі.

Я лічу, што сапраўдным сябрам можна назваць не кожнага чалавека. Павінна прайсці шмат гадоў, каб зразумець: гэта ён. У сяброў павінны быць агульныя інтэрэсы, каб сяброўства хутка не знікла. Гэтыя два чалавекі – сябры, а гэта значыць, што яны адказны друг за друга. Сябар – гэта той, каму можна патэлефанаваць у любую гадзіну і ён не адкажа паразмаўляць з табой, выслухае цябе, супакоіць. Сёння шмат моладзі называюць сваіх знаёмых лепшмі сябрамі, але я ўпэўнен(а), што калі ў іх нешта здарыцца, то іх "лепшыя сябры" зачыняць перад імі дзверы. Канешне, часта людзі памыляюцца ў сваім выбары, але хто не памыляецца?

Такім чынам, трэба не только шукаць добрага сябра, але і самім быць такім. Калі чалавек паводзіць сябе дрэнна, не дапамагае вырашыць праблемы сябра, то рана ці позна гэтае сяброўства скончыцца. Я жадаю, каб ва усіх былі добрыя сябры і каб вы самі былі добрымі, сапраўднымі сябрямі!