Написать про свою собаку или кота на белоруском языке

Я заўсёды марыў пра сабаку. Але бацькі не хацелі мне яго купляць. Яны лічылі, што я недастаткова адказны. Яны думалі, што я не змагу сам за ім даглядаць, і ім давядзецца гуляць з ім рана раніцай і позна ўвечары ў любое надвор'е. Яны, вядома, мяне недаацэньвалі, але іх можна зразумець.
І вось у мінулым годзе за добрую вучобу мне нарэшце набылі сабаку. Яго парода - нямецкая аўчарка. Ён вельмі падобны на сабаку з фільма "Камісар Рэкс". Таму назваў я яго Рэксам. Ён такі ж разумны. Я з першага дня пачаў з ім займацца, дрэсіраваў яго. Зараз мой Рэкс ўжо ўмее падаваць лапу і голас. Я збіраюся яшчэ навучыць яго камандам "памры!" і "месца!". Каманды "фу!" і "апорт!" ён ужо ведае.
Рэкс вялікі. Ён ростам мне амаль па пояс. Ён добра сілкуецца, таму ў яго гладкая і шаўкавістая шэрсць. Мы сочым за яго рацыёнам. У Рэкса заўсёды збалансаванае харчаванне з вялікай колькасцю вітамінаў.
У Рэкса вялікія вострыя зубы. Ён з такой лёгкасцю распраўляецца з косткамі, што становіцца трошкі страшнавата. Але ён на самай справе настолькі добры пёс, што сябруе з усімі суседскімі катамі.
Хоць я ведаю, што Рэкс ніколі нікога не пакрыўдзіць, я ніколі не выводжу яго гуляць без ланцужка і намысніка, таму што ён вялікі і можа напалохаць людзей, асабліва дзяцей.
Я люблю свайго сабаку. Мне вельмі весела праводзіць з ім час. Ён мой лепшы сябар.

У Беларусі шмат прыгожых гарадоў: старажытных з іх шматвяковымі замкамі і цэрквамі, як Полацк, і маладых індустрыяльных гарадоў, як Салігорск. І ўсё ж такі, на маю думку, самы прыгожы горад нашай краіны - гэта Мінск, па сумяшчальніцтве сталіца Беларусі і мой родны горад.
Мінск - палітычны, эканамічны, культурны, навуковы і транспартны цэнтр Беларусі. Горад прыцягвае новых жыхароў, як агеньчык свечкі матылькоў. Сюды з'язджаюцца для вучобы і ў пошуках працы з усіх абласных і раённых цэнтраў, гарадоў і вёсак. Менавіта таму Мінск з'яўляецца самым густанаселеным горадам рэспублікі: тут пражывае больш за два з паловай мільёны чалавек з дзевяці з паловай мільёнаў насельніцтва краіны.
Мінск размешчаны ў самым цэнтры Беларусі на рацэ Свіслач. На жаль, у горадзе засталося зусім няшмат месцаў некранутай прыроды. А тыя, што засталіся, вельмі моцна забруджаныя. Усё гэта плата за выгоды цывілізацыі і паскораную індустрыялізацыю. Але як жа часам хочацца прагуляцца па чыстым парку і выкупацца ў чыстай рэчцы! Я, напрыклад, з задавальненнем гуляю па парку Чалюскінцаў, які знаходзіцца недалёка ад майго дома: купляю марожанае і бязмэтна блукаю па алеях, атрымліваючы асалоду ад відаў прыроды.
У Мінску шмат і іншых магчымасцяў для адпачынку. Тут мноства кінатэатраў, стадыёнаў, музеяў. Мой любімы кінатэатр - Аўрора. Мы часта ходзім туды з сябрамі, каб атрымаць асалоду ад навінак сусветнага кінематографа.
Для гасцей горада ў Мінску больш за ўсё будуць цікавымі яго архітэктурныя славутасці. Хоць у Мінску не вельмі шмат па-сапраўднаму старажытных архітэктурных помнікаў з-за таго, што яго неаднаразова разбуралі да падмурка падчас войнаў, тут усё яшчэ ёсць, на што паглядзець, напрыклад, Траецкае прадмесце, "Чырвоны касцёл", Кафедральны сабор Дзевы Марыі, будынак гарадской ратушы, з больш сучасных пабудоў - Тэатр оперы і балета, галоўны будынак Акадэміі навук і шмат чаго іншага.
Увогуле, у горадзе знойдуцца забавы на любы густ. Прыязджайце да нас у Мінск, не пашкадуеце.

Увесь дзень парыла(сказуемое).

Грозная пушча (подлежащее)!

Малое(подлежащее) аж зайшлося(сказуемое) ад вострага болю.

Мы(подлежащее) вымушаны спыніць(сказуемое) работу.

Уявіце(сказуемое) сабе раніцу летам у вёсцы.

Хачу паверыць(сказуемое),ды не магу(сказуемое). Это сложное предложение, две грамматических основы.

Як жывяце(сказуемое),хлопцы? Обращение не является членом предложения

Дапамажыце,дзеткі,данесці  (сказуемое)вядро.Обращение не является членом предложения

Было (сказуемое) ў той бесклапотнай радасці нешта (подлежащее) юначае.​