Складить и загадку про любую зову природы​

Мой любімы фільм называецца «Кароль- Дроздабарод ». Гэта сучаснае нямецкае кіно, але яно знята па старадаўняй казцы братоў Грым. Увогуле, гэта вясёлая рамантычная камедыя пра каханне прынца і прынцэсы.

Сюжэт фільма заблытаны. Жыла – была выдатная бялявая прынцэса. Ні адзін жаніх не мог дагадзіць яе капрызам : і той нягодны, і той не падыходзіць. У аднаго прыгожага прынца яна высмеяла знешнасць і дала яму мянушку Дроздабарод .

Тады кароль – бацька раззлаваўся і пакляўся выдаць дачку за першага, хто ўвойдзе ў палац. Тады Дроздабарод пераапрануўся ў растрапаныя жабрака і прыйшоў у палац пад рогат ўсіх астатніх пакрыўджаных жаніхоў. Ён ажаніўся на прынцэсе і павёў яе ў бедную хаціну, у сваё каралеўства.

Туга прыйшлося ганарлівай прынцэсе! Бо зараз у яе не было ні слу , ні раскошных сукенак! Распешчаная прыгажуня не ўмела ні тапіць печ, ні рыхтаваць ежу. Яна нават не ведала, што на рынку ёй давядзецца плаціць грошы. Пасядзеўшы галоднай, прынцэса стала прывучацца да працы. Але яе далікатныя ручкі нічога не ўмелі і не прывыклі да грубай працы. Муж вучыў яе працаваць і цішком вытвараў розныя штук, каб жыццё не здавалася ёй лёгкай.

Прыгажуня горка шкадавала аб тым, што была такой пагардлівай і капрызнай. « Ах , калі б мне цяпер мая свабода, я стала б жонкай Дроздабарода ! » – Гаварыла яна.

Мне падабаецца, што фільм заканчваецца добра. Прынцэса стала добрай гаспадыняй, перастала капрызіць. Яна стала ветлая і дабра да простых людзей. Тады Дроздабарод адкрыў сваю таямніцу, і яны пажаніліся ў палацы. Яшчэ мне падабаецца, што гэта разумны фільм, і што ён апісвае сапраўднае вялікае каханне. А яшчэ ён вучыць шанаваць тое, што маеш.

"Чытанне – адна з форм шчасця",-писау Марк Твэн.

 

На працягу ўсяго жыцця мы звяртаемся да кнігі. З дзіцячых гадоў яна дапамагае нам зразумець навакольны свет, зразумець саміх сябе. Вялікую ролю ў жыцці зараз мае электронная тэхніка. Якая роля адводзіцца зараз кнізе? Так можа, у XXI стагоддзі ўжо адпала неабходнасць у ёй? Ніхто канчаткова не ведае адказ на гэтае пытанне. Бо колькі людзей,столькі і меркаванняў. Я ж лічу, што ніякая тэхніка не можа замяніць чалавеку шчаслівыя гадзіны гутаркі з кнігай. Калі ты сядзіш за сталом або ляжыш на ложку, ляніва перагортваючы старонкі, адчуванні зусім іншыя ў адрозненне ад чытання якога-небудзь тэксту з манітора. . Пры чытанні ты можаш акунуцца ў зусім новы мір,спазнаць жыццё і пачуцці галоўнага героя кнігі. Кнігі могуць не толькі ляжаць і пыліцца, яны могуць стаць  тваімі выдатнымі тваімі выдатнымі сябрамі, якія заўсёды могуць падтрымаць цябе,калі цябе сумна ці самотна, здольныя развеяць сумненні,трывогу, крыўду, як сапраўдны верны сябар, які ніколі не падмане.Як казау Логан Смит:"Рэальнае бедства-гэта адсутнасць книги.