Просклонять числительное 1965 на беларуском языке

ноль нуль
один адзін
два два
три тры
четыре чатыры
пять пяць
шесть шэсць
семь сем
восемь восем
девять дзевяць
десять дзесяць
одиннадцать адзінаццаць
двенадцать дванаццаць
тринадцать трынаццаць
четырнадцать чатырнаццаць
пятнадцать пятнаццаць
шестнадцать шаснаццаць
семнадцать семнаццаць
восемнадцать васемнаццаць
девятнадцать дзевятнаццаць
двадцать дваццаць
тридцать трыццаць
сорок сорак
пятьдесят пяцьдзесят
шестьдесят шэсцьдзесят
семьдесят семдзесят
восемьдесят восемдзесят
девяносто дзевяноста
сто сто
двести дзвесце
триста трыста
четыреста чатырыста
пятьсот пяцьсот
шестьсот шэсьцьсот
семьсот сямсот
восемьсот васямсот
девятьсот дзевяцьсот
тысяча тысяча​

Без хлеба и у воды худо жить. (->)Близорук - через хлеб да пирог. (->)Блюди хлеб про еду, а копейку про беду. (->)В долгах - не деньги, в снопах - не хлеб. (->)Бел снег, да по нем собака бежит, черна земля, да хлеб родит. (->)Без сохи и бороны и царь хлеба не найдет. (->)Без хлеба и без каши ни во что и труды наши. (->)Береги хлеб для еды, а деньги для беды. (->)Была бы голова на плечах, а хлеб будет. (->)Брат-то ты мой, да кушай хлеб свой. (->)Без соли хлеб не еда. (->)Будет хлеб - будет и обед. (->)Без хлеба не обедают. (->)Без ножа хлеба не отрежешь. (->)Без соли, без хлеба худая беседа. (->)Без хлеба и ситник в честь. (->)Без хлеба куска везде тоска. (->)Без соли, без хлеба - половина обеда. (->)Без соли не вкусно, а без хлеба не сытно. (->)Был бы хлеб, а у хлеба люди будут. (->)

Фразеологизмы подчеркнуты:

Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі. 
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся. 
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.